بررسی تطبیقی سبک‌های فرزندپروری با سبک فرزندپروری امام علی(ع) در نامه سی و یکم نهج‌البلاغه

نشریه : پژوهشنامه نهج البلاغه

نویسنده : پديدآورنده : مرتضی قائمی
پديدآورنده : علی محمد قدسی

چکیده :

فرزند پروری اولین و اساسی ترین مرحله در فرآیند پرورش و اجتماعی کردن فرزندان در جامعه با توجه به باورها، ارزش ها و ایده آل های والدین است. هدف این بررسی پاسخ به سؤالات چهارگانه¬ای است که در شکل سبک¬های فرزندپروری در برابر نهج¬البلاغه طرح شده¬اند. در پاسخ به سؤالات از روش توصیفی مبتنی بر تحلیل متن استفاده گردیده است. بر این اساس مفاهیم مندرج در سؤالات با متن نهج البلاغه معادل سازی و برابر گردیده و سپس به هر سوال پاسخی متناظر در متن داده شده است. یافته¬ها بیان¬گر این است که امام علی(ع) سبک¬های مستبدانه، سهل¬انگارانه و غفلت¬انگارانه را کاملاً رد می¬کند و هیچ کدام را مناسب تربیت نمی¬داند و در تربیت فرزندان از این شیوه¬ها استفاده نمی¬کند. سبک مقتدرانه از نظر لزوم نظارت و کنترل بر فرزندان و ضرورت پاسخ¬دهی مناسب به فرزندان و احترام به آرا و نظرات آن¬ها به سبک امام علی(ع) مشابهت¬هایی دارد؛ اما آن¬چه سبک امام علی(ع) را متمایز می¬سازد، مبانی، اهداف، ارزش¬ها، نوع قواعد و مقررات و اولویت¬بندی¬هایی است که در سبک علوی وجود دارد و سبب می¬شود نتوانیم این سبک را مقتدرانه به شمار آوریم و چه بسا سبک مسوولانه ـ که برخی برای سبک امام(ع) به کار برده اند ـ اسم مناسب و متناسبی برای سبک اسلامی است.