مسلمانان مکه به دستور پیامبر(ص) براى رهايى از جور و ستم مشركان، راهى يثرب شدند. مشرکان بر كشتن پيامبر خدا، هم داستان شدند. پيامبر(ص) با پيك وحى، از توطئه شوم مشركان آگاه گشت و مأمور شد كه از مكّه خارج شود.
مشركان، پس از طرح نقشه قتل و چگونگى اجراى آن، خانه پيامبر خدا را محاصره كردند، تا پيامبر(ص) از خانه بيرون نرود و چون آهنگ بيرون رفتن كرد، با شمشير به دستانِ مشرك روبه رو شود و كار، يكسره گردد.
پيامبر(ص) به على عليه السلام پيشنهاد كرد كه آن شب در بستر وى بخوابد و او از این پیشنهاد استقبال کرد. على عليه السلام، بُرد يمانى سبز رنگى را كه پيامبر خدا به هنگام خواب به روى خود مى كشيد، بر روى خود افكند و با اطمينان در بستر پيامبر خدا آرميد.
على عليه السلام، شهامت خود را در حدّ اعلا نشان داد و آن گاه كه بدون سلاح، بدن خود را در معرض شمشيرهاى آخته قرار داد، شجاعت را معنا كرد. شجاعتى اين گونه، منحصر به امام على عليه السلام است.
پس از آن شب، على عليه السلام به غار ثور مى رفت و مايحتاج پيامبر(ص) و همراهش را بدانها مى رساند. پيامبر(ص)، على عليه السلام را به اداى امانت ها سفارش كرد و خود، رهسپار مدينه شد.
پس از آن، على عليه السلام، به همراه مادرش فاطمه بنت اسد و فاطمه عليها السلام، دختر پيامبر خدا و فاطمه دختر زبير، از مكّه خارج شد و آهنگ يثرب كرد. قريش از اين حركت آگاه شدند و چون سوارانى به تعقيبش فرستادند و خواستند جلوى وى را بگيرند، با برخورد شجاعانه وى روبه رو شدند و ناكام بازگشتند.
