در پاسخ به سؤال دوم و سوم پژوهش درباره توزيع مؤلفان مقالات بر اساس جنسيت و ميزان مشارکت در کارهاي گروهي ـ همان‌طوري که جدول شماره 2 نشان مي‌دهد ـ از 189 نويسنده، تعداد 172 نويسنده مرد و تنها هيجده نويسندة زن در تأليف مقالات اين فصلنامه، همکاري داشته‌اند. از 190 مقاله تأليفي فقط يک مقاله حاصل کار گروه دو نفري بوده است.
دربارة سؤال 3 پژوهش، تجزيه و تحليل استنادها از لحاظ نوع منبع اطلاعاتي و زبان منابع جدول شماره 6 نشان مي‌دهد که که کتاب به عنوان بنيادي‌ترين منابع اطلاعاتي در عصر رسانه‌هاي اطلاعاتي هم چنان در صدر مي‌نشيند، در حالي که نشريات ادواري در رتبه دوم قرار گرفته است. از 1165 استناد 964 استناد به منابع عربي زبان و 201 استناد به زبان فارسي تعلق دارد.
دربارة با سؤال هشت، براي تعيين منابع هسته‌هاي جدول شماره‌هاي 7 و 8 تنظيم شده است، ولي در خصوص تعيين کتاب‌هاي پر استناد جدول شماره 8 نشان دهندة وضعيت استناد به اين محمل اطلاعاتي است.
در خصوص تعيين نويسندگان پراستناد، جدول 5 تهيه و تنظيم شده است. همان‌طوري که اين جدول نشان مي‌دهد، محمدبن علي بابويه (شيخ صدوق) محمدبن حسن طوسي کليني، محمد بن حسن حر عاملي... در فهرست نويسندگان پر استناد قرار گرفته‌اند.
براي تعيين نويسندگان پر کار، جدول شماره 6 تهيه و تنظيم شده است. طبق يافته‌هاي اين تحقيق مهدي مهريزي، 15، مهدي حسينيان قمي، 7، عبدالهادي مسعودي، 6، احساني فر لنگرودي 5 و حسن اسلامي، 4 در رتبه‌هاي اول قرار دارند.
در بين محقق‌ها هم، طبق يافته‌هاي جدول شماره 7، علي اکبر غفاري، 57 جواد قيومي، 46 سيدمهدي رجائي، 23 مصطفي ديب البقا، 17 شيخ حسن اعلمي، 15محمد صادق بحر العلوم، 15 به ترتيب قرار گرفتند.
طبق يافته‌هاي جدول شماره 8 در بين مترجمان اول، آقايان علي اکبر غفاري در تلخيص و علي قرائي در ترجمه بيشترين سهم را به خودشان اختصاص داده‌اند.
طبق يافته‌هاي جدول 9 به کوشش کننده‌ها در مقالات علوم حديثي را نشان مي‌دهد. از بين کوشش کننده‌هاي مختلف، سيد هاشم رسولي محلاتي، عبدالقادر عطاء مصطفي، سيد علي جمال اشرف الحسيني، بيشترين سهم را به خودشان اختصاص داده‌اند.
طبق يافته‌هاي جدول 10 ـ که ميزان فعاليت زنان مقالات علوم حديثي را نشان مي‌دهد ـ بيشترين سهم نقش زنان در موقعيت مؤلف و در مرتبه‌هاي بعد محقق، مترجم و به کوشش بوده است.
يافته‌هاي جدول شماره 11 نشان دهنده گرايش موضوعي نويسندگان مقالات در استفاده از منابع مورد استناد است. يافته‌هاي اين جدول بيانگر اين است كه پراكندگي موضوعي بيشتر منابع كتابي متعلق به رشته احاديث با 1001 استناد است که احاديث شيعه 484 و سني 300 استناد و در ارتباط با ديگر موضوعات حديثي 103 استناد است. موضوعات غيرحديثي که بيشترين کمک را در نوشتن مقالات حديثي به نويسندگان اين فصلنامه کرده، به ترتيب، فقه 605 ، سرگذشتنامه 409 استناد، علم الرجال 322 استناد، تفاسير 249 استناد، علوم قرآني 109 استناد، اخلاق اسلامي 79 است. کلام فلسفه 58 استناد