داده‌هاي جدول شماره 1، سال‌هاي 1383و 1384، با انتشار بيشترين مقاله، بيشترين فراواني را داشته‌اند. فصلنامه علوم حديث از شماره 36 الي شماره 39 (1384)به صورت دوشماره‌اي به چاپ رسيده است، كه اين امر مي‌تواند از دلايل انتشار كمتر مقالات در طول اين سال‌ها باشد.
جدول 1: توزيع فراواني مقالات تأليفي و ترجمه‌اي در فصلنامه علوم حديث سال نشر
به طوري كلي ميانگين مقالات منتشر شده در بيست شماره 5/9 مقاله است. در مورد تناسب مقالات تأليفي و ترجمه‌اي از 190 مقاله منتشر شده در 181 مورد تأليفي و نه مورد ترجمه‌اي بوده است. در زمينه نسبت كم مقالات ترجمه‌اي نسبت به تأليفي يافته‌هاي اين تحقيق با يافته‌هاي اشتري همخواني دارد ۱ توجه به مقالات تأليفي در برابر مقالات ترجمه‌اي، اصلي است كه گردانندگان اين مجله از آغاز به آن توجه داشتند، زيرا برخي از متخصصان معتقدند رفتن به سوي ترجمه از اعتبار مجله هنگام ارزش‌گذاري كم مي‌كند و اين مسأله خود به خود، مجلات را به سوي مطالب تأليفي سوق مي‌دهد.
جدول 2: فراواني نويسندگان مقاله‌ها بر اساس جنسيت و ميزان مشاركت آنها در تأليف مقاله‌هاي گروهي
از 190 مقاله تأليفي در فصلنامه مجله علوم حديث189 (99%) مقاله داراي يك نويسنده بوده و تنها يک مقاله داراي دو نويسنده بوده است. به نظر مي‌رسد نويسندگان اين مجله هم، به مانند مجلات ديگر،
1.. «تحليل استنادي مقالات فلسفي...»، ص۱۲.
