۷۶۷.عنه عليه السلام :الأجلُ يَفْضَحُ الأملَ . ^۱

۷۶۸.عنه عليه السلام :إنّي مُحارِبٌ أمَلي و مُنتَظِرٌ أجَلي . ^۲

۷۶۹.عنه عليه السلام :لا تَخْلو النَّفْسُ مِنَ الأملِ حتّى تَدْخُلَ في الأجلِ . ^۳

۷۷۰.عنه عليه السلام :إنّ المرءَ يُشْرِفُ على أملِهِ فَيَقْطَعُهُ حُضُورُ أجلِهِ . ^۴

۷۷۱.عنه عليه السلام :آفةُ الأملِ الأجلُ . ^۵

۷۷۲.عنه عليه السلام :ألاَ و إنّكُمْ في أيّامِ أملٍ مِن وَرائهِ أجلٌ ، فَمَنْ عَمِلَ في أيّامِ أملِهِ قَبْلَ حُضُورِ أجلِهِ فَقَدْ نَفَعَهُ عَمَلُهُ و لَم يَضْرُرْهُ أجلُهُ . ^۶

۷۷۳.عنه عليه السلام :مَن بَلَغَ أقصى أملِهِ فَلْيَتَوقَّعْ أدنى أجلِهِ . ^۷

۷۷۴.عنه عليه السلام :ما أقرَبَ الأجَلَ مِنَ الأملِ . ^۸

۷۷۵.عنه عليه السلام :إذا بَلَغْتُمْ نِهايةَ الآمالِ فاذكُروا بَغَتاتِ الآجالِ . ^۹

۷۷۶.عنه عليه السلام :إذا حَضَرتِ الآجالُ افتَضَحَتِ الآمالُ . ^۱۰

۷۷۷.الإمامُ الكاظمُ عليه السلام :لَو ظَهَرتِ الآجالُ افتَضَحَتِ الآمالُ . ^۱۱

۷۶۷.امام على عليه السلام :اجل، آرزو را رسوا مى كند.

۷۶۸.امام على عليه السلام :من با آرزوى خود در ستيزم و چشم به راه اجل خويشم.

۷۶۹.امام على عليه السلام :نفْس از آرزو تهى نمى شود مگر زمانى كه اجل سر رسد.

۷۷۰.امام على عليه السلام :انسان در آستان رسيدن به آرزوى خويش است كه [ناگهان] فرا رسيدن اجل، مانع رسيدنش مى شود.

۷۷۱.امام على عليه السلام :آفت آرزو، اجل است.

۷۷۲.امام على عليه السلام :هان! شما در روزگار آرزويى هستيد كه اجل در پى آن است. پس هر كه در روزگار آرزومندى، پيش از در رسيدن اجلش، كار كند، عملش به حال او سودمند مى افتد و اجلش به او زيان نمى رساند.

۷۷۳.امام على عليه السلام :هر كس به دورترين آرزوى خود برسد ، بايد در انتظار نزديكترين اجل خود باشد.

۷۷۴.امام على عليه السلام :چه نزديك است اجل به آرزو.

۷۷۵.امام على عليه السلام :هرگاه به نهايت آرزوهاى خود رسيديد، به ياد شبيخون اجل باشيد.

۷۷۶.امام على عليه السلام :هرگاه اجلها فرا رسند، آرزوها رسوا مى شوند.

۷۷۷.امام كاظم عليه السلام :اگر اجلها (مدت عمرها) معلوم شود آرزوها رسوا مى شوند.