۱۱۴۹.عنه عليه السلام :إنّما مَثَلي بينَكُم كالسِّراجِ في الظُّلمَةِ ، يَستَضيءُ بها مَن وَلَجَها . ^۱

۱۱۵۰.عنه عليه السلامـ أنَّه كانَ يقولُ ـ: ما للّهِ عزّ و جلّ آيةٌ هِي أكبرُ مِنّي ، و لا للّهِ مِن نبأٍ أعْظَمُ مِنّي . ^۲

۱۱۵۱.عنه عليه السلام :ما أنكرتُ اللّه تَعالى مُنذُ عَرَفْتُه . ^۳

۱۱۵۲.عنه عليه السلام :ما شَكَكْتُ في الحقِّ مُذ اُرِيتُهُ . ^۴

۱۱۵۳.الإمامُ الباقرُ عليه السلام :قُرى ء عندَ أميرِ المؤمنينَ عليه السلام « إذا زُلزلتِ الأرضُ زِلْزالها » إلى أنْ بَلَغَ قولَهُ : « و قالَ الإنسانُ مالَها* يومئذٍ تُحدِّثُ أخبارَها »^۵ قال : أنا الإنسانُ ، إيّايَ تُحدِّثُ أخبارَها . ^۶

(انظر) الدنيا : باب 1233 . الأدب : باب 70 .

۱۱۴۹.امام على عليه السلام :همانا حكايت من در ميان شما همچون چراغ در تاريكى است كه هر كس به حريم آن درآيد از نور آن روشنايى مى گيرد.

۱۱۵۰.امام على عليه السلامـ همواره ـمى فرمود : خداوند عزّ و جلّ را آيتى بزرگتر از من و «نبأ»ى «عظيم»تر از من نيست.

۱۱۵۱.امام على عليه السلام :از آن زمان كه خداوند متعال را شناختم، انكارش نكرده ام.

۱۱۵۲.امام على عليه السلام :از آن زمان كه حق به من نموده شد، در آن ترديد نكرده ام.

۱۱۵۳.امام باقر عليه السلام :در حضور امير المؤمنين سوره «زلزلت» تلاوت شد: «آن گاه كه زمين به زلزله [واپسينِ ]خود بلرزد» تا آيه «و انسان مى گويد : زمين را چه شده است؟ در چنين روزى ، زمين خبرهايش را باز مى گويد». حضرت فرمود: آن انسان منم ، زمين خبرهايش را به من مى دهد.