حیات فکری و سیاسی امامان شیعه(ع)

حيات فكرى و سياسى امامان شيعه
اين اثر نوشته مورخ معاصر استاد رسول جعفريان است كه در باره زندگى دوازده امام نوشته شده است.

اين اثر نوشته مورخ معاصر استاد رسول جعفريان است كه در باره زندگى دوازده امام نوشته شده است.
مؤلف ابتدا در مقدمه‏‌اى ۴۰ صفحه‌‏اى به تاريخ‌نگارى شيعيان و كتب تأليف شده در باره ائمه پرداخته و سپس در باره يك يك امامان سخن مى گويد.
مؤلف در ابتداى كتاب گفته است هدف اين اثر پرداختن به جنبه‏ هاى سياسى و فكرى زندگى ائمه بوده و به احوال شخصى آنان كمتر توجه كرده است. با اين حال وى يكى دو صفحه از ابتداى شرح حال هر امام را به تاريخ ولادت و شهادت و احوال شخصى و همچنين گزيده‏اى از مناقب آن امام اختصاص داده و سپس به مباحثى مانند:
روابط امام با خلفاى وقت، ارتباط با شيعيان و آثار علمى پرداخته است.
بخش اصلى مباحث مربوط به هر امام را موضوع اختصاصى آن امام مانند حكومت على، صلح امام حسن، شهادت امام حسين (عليهم السلام) و حركت فرهنگى امامان بعدى يا موضوع وكالت در عصر ائمه اخير تشكيل مى‏دهد.
جلد اول کتاب به حیات سیاسی و فکری امام علی علیه السلام تا امام صادق علیه السلام، پرداخته و در جلد دوم از امام کاظم علیه السلام تا حضرت ولی عصر (عج)، آورده شده است.
ترجمه عربی این کتاب در تاریخ ۱۴۱۴ قمریبا عنوان "الحياة الفكرية و السياسية لأئمة أهل البيت عليهم السلام"، توسط انتشارات دارالحق بیروت منتشر شده است

روش تأليف‏
مؤلف با روش تحقيقى و تتبع فراوان در منابع تلاش كرده نگاهى نو به زندگى پيشوايان معصوم انداخته و مباحثى را كه در كتب مشابه كمتر به آنها توجه مى‏شود، تبيين كرده و اختلاف اقوال را به گونه‏اى حل نمايد. منابع اين كتاب اعم از كتب قديم و مطالعات جديد مؤلفان شيعه و سنى است كه در پاورقى‏ها به آنها اشاره شده است.

در باره مؤلف:

رسول جعفريان در سال ۱۳۴۳ شمسى در خوراسگان اصفهان به دنيا آمد، در سال ۱۳۵۷ و در آستانه پيروزى انقلاب، براى ادامه تحصيلات حوزوى، راهى شهر مقدس قم شد. نخست به مدرسه خان رفت و سپس در مدرسه رسالت، به ادامه تحصيل پرداخت. وى در قم از درس اساتيدى چون حضرات آيات جوادى آملى، مصباح يزدى، ممدوحى، گرامى بهره برد. سال ۵۸ با آثار و مؤسسه آيت الله مصباح يزدى آشنا شد و در كلاسها و دوره آموزشى آن مؤسسه شركت كرد و با بازگشايى دانشگاهها، در سال ۵۹ به تدريس معارف اسلامى و تاريخ اسلام در دانشگاههاى اصفهان و تهران مشغول شد. در همين اوان آشنايى وى با بزرگانى چون حضرات آيات احمدى ميانجى و روحانى و بخصوص سيد جعفر مرتضى عاملى مطالعات تاريخى او را شكل داد و در ادامه از او مورخى محقق ساخت كه در حوزه علميه به اين عنوان شهرت يافت.
استاد جعفريان در تحول تاريخ‏نگارى در حوزه علميه و ايجاد مراكز علمى تاريخ، نقش مهمى ايفا كرد. مديريت برخى اين مراكز و گروههاى علمى - پژوهشى و تأسيس كتابخانه تخصصى تاريخ اسلام و ايران خدمتى بزرگ به تاريخ پژوهان و محققان و دانشجويان اين رشته است.
وى هم اكنون ضمن تأليف و تحقيق و انتشار آثار جديد بخصوص در نشر مورخ كه وابسته به كتابخانه تاريخ است، عضو هيئت علمى دانشگاه تهران و رئيس كتابخانه ملى مجلس است.
آثار
آثار استاد جعفريان فراوان است. اولين اثر او در سال ۶۴ هجرى شمسى با عنوان «پيش درآمدى بر شناخت تاريخ اسلام» منتشر شد، كتب متعدد او در زمينه تاريخ اسلام و تشيع و ايران و اخيراً درباره تاريخ معاصر ايران براى محققان اين رشته ارزشمند و راهگشاست؛ اگرچه اين آثار در حوزه تاريخ محدود نشده و علوم ديگر مرتبط با تاريخ را نيز در بر مى‏گيرد.
مهم‏ترين تأليفات وى عبارتند از: تاريخ سياسى اسلام، حيات فكرى سياسى امامان شيعه، تاريخ تشيع در ايران، انديشه تفاهم مذهبى در قرن ششم و هفتم هجرى، افسانه تحريف قرآن، قصه خوانان در تاريخ اسلام، جغرافياى تاريخى و انسانى شيعه، مرجئه، تاريخ و انديشه، مقالات تاريخى (شامل دفترهاى متعدد با مقالات فراوان تاريخى و غير تاريخى)، تاريخ تحول دولت و خلاقت، تاريخ ايران اسلامى (شامل چندين دفتر)، منابع تاريخ اسلام، صفويه در عرصه دين، فرهنگ و سياست و چند اثر ديگر در باره صفويه، تأملى در نهضت عاشورا، جريان ها و سازمان هاى مذهبى سياسى ايران، برگ‏هايى از تاريخ حوزه علميه قم. از اين مورخ معاصر، مقالات متعددى نيز در مجلات و مجموعه‏ها يا زير نظر وى منتشر شده است.