قطع وزيرى و به زبان عربى از محرم 1348 ق (/ ارديبهشت 1376 ش) در تهران انتشار مى يابد. آخرين شماره انتشار يافته اين نشريه، شماره 17 (محرم 1426) است. بخش هاى مختلف نشريه عبارت اند از: سرمقاله، پژوهش هاى حديثى، علوم حديث، محدثان و آثارشان، نقد و بررسى، نسخه هاى حديثى كمياب، گزارش فعاليت هاى حديثى. حجم صفحات علوم الحديث، در هر شماره، حدود سيصد تا چهارصد صفحه است.

3. ميراث حديث شيعه

ميراث حديث شيعه، عنوان سلسله دفترهايى است كه به عرضه ميراث مكتوب شيعى در حوزه حديث و علوم حديث، نظر دارد. در اين مجموعه، رساله هاى مختصرى كه در حجم يك كتاب نيستند، و تاكنون منتشر نشده يا به شكل مطلوبى در اختيار محققان قرار نگرفته اند، تصحيح و احيا مى شود. هر يك از اين دفترها داراى پنج بخش است:
يك. متون حديث: در اين بخش نسخه ها و رساله هايى كه حاوى اربعين هاى حديثى، كلمات قصار، گزيده هاى موضوعى و... باشد، جاى مى گيرد.
دو. شرح و ترجمه حديث: رساله هايى كه به شرح احاديث اختصاص دارد، با ترجمه هاى كهنى كه از پاره اى روايات صورت پذيرفته ـ چه به صورت نثر يا نظم ـ در اين بخش مى آيد.
سه. علوم حديث: رساله هايى در زمينه رجال، مصطلح الحديث، غريب الحديث، اصول و قواعد فقه الحديث و ديگر شاخه هاى علوم حديث، در اين بخش نشر مى يابد.
چهار. اجازات: اجازاتى كه در ميان عالمان شيعى، محدثان و فقيهان مبادله شده و پشتوانه صحت و درستى نقل هاست ـ و امانتدارى و دقت اين بزرگان را در حوزه سنّت معصومان(ع) نشان مى دهد ـ در اين قسمت قرار مى گيرد.
پنج. معرفى نسخه ها: نسخه هاى مربوط به رساله هاى حجيم كه در حد يك كتاب است، يا نسخه تازه اى از كتب و رساله هاى چاپ شده كه بر اعتبار آن كتاب و رساله مى افزايد، در اين بخش معرفى خواهد شد.
دوازده شماره از اين مجموعه از سال 1377 تا كنون (پاييز 1383)، هر سال دو دفتر، آن منتشر شده است كه مشتمل بر بيش از يك صدو پانزده رساله در موضوعات پيش گفته است.
ميراث حديث شيعه به كوشش مهدى مهريزى و على صدرايى خويى در مركز تحقيقات