روش شناسی رویارویی امام علی (علیه السلام) با خلفای سه گانه در جهت اثبات حقانیت خویش
مشخصات :
مقطع و رشته تحصیلی
: كارشناســي ارشــد
مرکز آموزشی :
پردیس تهران دانشگاه قرآن وحدیث
سال دفاع :
دی 1392
تعداد صفحه :
چکیده :
حقانیت امیرمؤمنان و شیوهی رفتاری ایشان پس از پیامبر با خلفائی که حق خلافت را غصب کرده بودند این شبهه را پدید می آورد که چرا علی × در پی احقاق حق خود برنیامد. و چگونه به خلافت خلفاء تن در داد و حتی با آنان همکاری کرد. در پژوهش حاضر با گردآوری سخنان امیرمؤمنان و بررسی موقعیت تاریخی عصر پس از پیامبر|، موانعی شناسایی شده است که وجود آنها مانع احقاق حق علی × شد و امیرمؤمنان بهترین روش را در رویارویی با خلفاء برگزید به گونهای که همان مردم پس از۲۵ سال با اصرار خلافت را به علی × بازگرداندند. موانع سیاسی استخراج شده که پیش روی امیرمؤمنان قرار گرفتهاند عبارتند از:کینه جویی عرب، اعتقاد به جمع ناپذیری نبوت و خلافت در یک خاندان، دشمنی قریش، قبیله گرایی، حزب گرایی، سرعت عمل گردانندگان سقیفه و موانع فرهنگی: فرهنگ شیخوخیت، فرهنگ جاهلی، احساس خود باختگی و موانع اجتماعی: شبهه افکنی سردمداران سقیفه، ناپایداری مردم، اختلاف و فروپاشی مسلمانان، روحیهی متزلزل دینی، نداشتن پایگاه اجتماعی همگی مانع از احقاق حق سریع شدند. در این مدت امیرمؤمنان به اصول ویژهای مانند: اصل وحدت، اصل صبر و استقامت، اصل عدم انظلام و اصل اعتدال پای بند بود و برای رسیدن به حقانیت خویش از روشهای گفتاری مانند: معرفی شخصیت حقوقی خویش، استدلال و احتجاج، دعوت خصوصی از مردم، اعتراضات علنی، رویارویی ویژه با توطئه سقیفه بهرهمند شد و در رفتار نیز به این روشها: همکاری با خلفاء، مشاوره دادن به خلفاء، و انتقاد از خلفاء دست یازید.
و سرانجام دستاورد علی(علیه السلام) از این رویارویی پذیرش حقانیت از سوی همهی مردم با اصرار بود.
کلیدواژگان : امام علی(علیه السلام)، رویارویی با خلفاء، اثبات حقانیت، وحدت، امامت