نور نیایش

برشی از کتاب «نور نیایش»:

امام سجاد (ع) پس از اینکه دوره نوجوانی را پشت سر گذاشت با دخترعموی خود ام عبدالله ، دختر امام حسن مجتبی (ع) ازدواج کرد. وی زنی پاکدامن، دانشمند و ادب دوست بود که دو سیره از نسل امامت یعنی نسل امام حسن (ع) و امام حسین (ع) را به هم پیوند داد. او ثمره تربیت های الهی امام مجتبی (ع) و برادرزاده امام حسین (ع) بود؛ بدین روی می توان گفت این ازدواج پیوندی ممتاز و نادر است. مشهور است که ثمره ازدواج امام سجاد (ع) با دخترعموی خود تنها یک فرزند بود که آن هم امام باقر (ع) بود. بعید نیست که چنین ازدواجی یگانه باید هم مولودی یگانه به دنبال داشته باشد که کسی در این فخر با آن مولود شریک نباشد اما به گواهی برخی اسناد تاریخی امام فرزندان دیگری نیز از این بانوی نمونه داشتند که عبارت بودند: از محمد، حسن، حسین، اکبر و عبدالله.

نص بر امامت بدان معنا است که امامی از سوی رسول خدا یا توسط امام قبل از خود به امامت معرفی شده است. از جابر بن عبدالله انصاری، صحابی مشهور رسول خدا (ص) در این باره روایت شده است: روزی در محضر رسول خدا نشسته بودم که حسین (ع) که کودکی خردسال بود، آمد و در آغوش پیامبر نشست. پیامبر او را نوازش کرد و به من فرمود ای جابر به زودی فرزندم حسین دارای پسری می شود که علی نام دارد و هنگامی که روز قیامت برپا می شود، منادی ندا در می دهد سرور عابدان برخیزد. در این هنگام او، علی بن حسین (ع)، وارد محشر می شود. افزون بر روایت فوق حدیث مشهور لوح نیز نصی بر امامت ایشان است و آن حدیثی است که نام یکایک امامان (ع) در آن ذکر شده است و آن را نیز جابر بن عبدالله انصاری به نقل از پیامبر اکرم (ص) روایت کرده است.