استفاده افزون از گوهر گران بهاي حديث، و سامان بخشي ساختاري برتر به نگاشته هاي حديثي آغازين، و پردازش کتابهاي کهن در کالبدي نو، متناسب با ادبياتي درخور فهم، و هم چنين ياري نکردن عنصر وقت در پرداختن به همه مصادر پيشين با حجم بالاي آن، بزرگ مرداني را بر آن داشته تا به زدودن برخي مطالب کم اهمّيتتر يا غير مرتبط با هدف نگارش، و يا احياناً پيراستن اشتباهات نويسندگان پيشين از نگاشته هايشان، دست يازند. بدين سان، گزيده نويسي، از ديرباز در شکل فرايندي پويا بر صفحه نويسندگي و تلاش علمي، نمود يافته است.
پژوهش پيش رو، پيشينه و سير تطوّرِ انگيزه ها، شيوه ها، ثمره ها و نمونه هايي از اين فرايند خجسته را دنبال مي کند و در ادامه نيز معرفي کتاب گزيده مفتاح الفلاح شيخ بهايي( را پيش مي کشد.