تصويرهاي شگفت از جهان آخرت در روايات نبوي - صفحه 10

و در صحنه‌اي ديگر، همين موضوع را به شيوه‌اي ديگر مجسم مي‌کند:
مبعوث شدن من و قيامت، همچون اين دو است، و آنگاه به انگشت نشانه و ميانه خود اشاره نمود. ۱
و در صحنه‌اي ديگر، اين حقيقت را چنين به نمايش مي‌گذارد:
سوگند به خدايي که مرا به دست خويش مبعوث نمود. همانا من قيامت را در ميان دو کتف خود احساس مي‌کنم. ۲
همچنين اين موضوع را در تابلويي ديگر، اين‌گونه زنده به تصوير درآورده است: برانگيخته شدن من و قيامت، همچون دو اسب مسابقه است که يکي از ديگري فقط گوشش جلوتر باشد؛ نزديک بود قيامت از من به سوي شما پيشي گيرد. ۳
و در تصويري ديگر، رسول خدا( براي نشان دادن اين حقيقت به‌طور ملموس و عيني، دست خود را به سر يکي از صحابه‌اش به نام عبدالله بن حواله، نزديک نموده، مي‌فرمايد:
قيامت، در آن زمان به مردم نزديک‌تر از دست من به سرت خواهد بود... . ۴
و در تعبير زنده و مجسم ديگري مي‌فرمايد:
بهشت از بند کفشتان به شما نزديک‌تر است و آتش (دوزخ) نيز، اين چنين است.۵
و اما در ميان تعابير مجسمي که در اين باره رسيده، شايد يکي از شگفت‌ترين آنها که حقيقتاً همچون تابلويي زنده و خيره کننده موضوع نزديکي وقوع قيامت را به نمايش گذاشته، اين تصوير بديع است که:
چگونه مي‌توانم خوشگذراني کنم، در حالي‌که صاحب شيپور، شيپورش را به دهان گرفته و زانو زده و گوش فرا داده است تا چه زمان فرمان نفخ صور به وي داده شود، تا در شيپورش بدمد. ۶
در اين تصوير اعجاب انگيز، که طوفاني در دل حق جويان به پا مي‌کند، و گرد غفلت از دل‌ها مي‌زدايد، چهره فرشته الهي، يعني صور اسرافيل، در حالي به نمايش درآمده که گويا عن‌قريب است که به فرمان الهي، در شيپوري که بر دهان گرفته، بدمد و با بانگ الرحيل خود، کاروان هستي را به سوي نيستي حرکت دهد و بساط عالم هستي را با طنين دلخراش شيپورش درهم پيچد.

سرعت وقوع قيامت در تصويري شگفت

قرآن کريم در آياتي چند، سرعت تحقق قيامت را به «چشم برهم زدني» ۷ تشبيه نموده و با اين تعبير، ايجاد تحولاتي عظيم در کائنات را در آستانه قيامت براي خدا، امري سهل و در نهايت سرعت، ترسيم نموده است.

1.. «بعثت و الساعة کهاتين، و اشار باصبيعه السبابة و الوسطي» (بحار الانوار: ج ۶ ص ۳۱۵ و ج ۷۴ ص ۱۳۱ ؛ کنز العمال: ح ۳۸۳۴۸).

2.. «والذي بعثني بيده إنّي لاجد الساعة بين کتفي» (بحار الانوار: ج ۶ ص ۳۱۵).

3.. «بعثت و الساعة کفرسي رهان يسبق أحدهما صاحبه باذنه إن کانت الساعة لتسبقني اليهم» (بحار الانوار: ج ۶ ص ۳۱۵).

4.. «و الساعة يومئذ أقرب من الناس من يدي هذه من رأسک» (سنن أبي داود: ج ۳ ص ۲۸).

5.. «الجنة أقرب الي أحدکم من شراک نعله و النار مثل ذلک» (الجامع الصغير: ج ۱ ص ۵۶۲ ؛ صحيح ابن حبان: ج ۲ ص ۴۳۶؛ کنز العمال: ج ۱۵ ص ۷۷۶).

6.. «کيف انعم و قد التقم صاحب القرن القرن و جثي جثتيه و أصغي سمعه ينتظر أن يؤمر فينفخ» (مجموعه ورام: ج ۱ ص ۱۱؛ بحار الانوار: ج ۵۶ ص ۲۶۱؛ سنن الترمذي: ج ۳۲۳۸).

7.. «کلمح البصر» (قمر: آيه۵۰ ؛ نحل: آيه۷۷).

صفحه از 26