چشم روشني

در تصويري ديگر، مرگ براي مؤمن همچون هديه‌اي گران‌بها ترسيم شده که از عالم غيب به وي ارزاني مي‌دارند.
مرگ، تحفه و سوغات مؤمن است. ^۱
از آن جا که مرگ، دريچه‌اي است به جهان ابدي که ورود مؤمن را به عالمي غرق در نعمت و نشاط هموار مي‌سازد، از اين‌رو، مانند هديه‌اي گرانقدر براي مؤمن بشمار مي‌رود که در تمام عمرش، مانند اين چشم روشني را دريافت ننموده است.

آبي گوارا در گرمايي طاقت فرسا

در صحنه‌اي ديگر، رسول خدا( مرگ را براي پيروانش، اين‌گونه بر پرده نمايش حاضر مي‌نمايد:
علاقمند‌ترين شيعيان ما، جان کندنش، مانند نوشيدن آب خنک روحبخشي است که يکي از شما در تابستان بنوشد. ^۲

خروج از رحم دنيا

در تصويري ديگر، انتقال مؤمن از تنگناي اين دنيا به افق بي کران آخرت، چنين به نمايش درآمده است:
بيرون رفتن مؤمن از دنيا را تشبيه نمي‌کنم، مگر مانند بيرون رفتن کودک از شکم مادر، از آن همه اندوه و تاريکي به سوي آسايش دنيا. ^۳

پلي ميان دو جهان

در تصويري ديگر، مرگ همچون پلي مجسم گرديده که مؤمن را از بياباني سوزان به گلستاني مصفا منتقل مي‌سازد، همچنان که کافران را از باغي سرسبز به بياباني تفتيده وارد مي‌سازد.
دنيا، زندان مؤمن و گلستان کافر است و مرگ، پلي است که اينان را به بهشتشان و آنان را به دوزخشان منتقل مي‌سازد. ^۴