علم الهدي، در طول عمر هشتاد ساله‌اش، آثار علمي بسيار ارزنده‌اي را تدوين و به جوامع علمي ارائه کرد. در ميان آثار او کتاب‌هاي المقنع في الغيبة، الشافي في الإمامة و رسالة في غيبة الحجّة (الذريعة: ج 16 ص 82) به چشم مي‌خورد. او کتاب المقنع را به سفارش وزير مغربي ^۱ نگاشته است (همان: ج 22 ص 123). از سوي ديگر، بخش‌هايي از کتاب الشافي نيز مرتبط با غيبت امام زمان( است؛ چرا که در بخش تکميلي المقنع في الغيبة چنين مي‌نويسد: «قد ذکرنا في کتابنا الشافي في الإمامة، ثم في کتابنا المقنع في الغيبة، السبب في استتار امام الزمان( عن أعدائه و أوليائه و خالفنا بين السببين...» (المقنع في الغيبة: ص 73). سيد مرتضي، در کتاب جوابات المسائل الطرابلسيات الثانية نيز مي‌نويسد: «إعلم انّ کل مسألة تتعلّق بالغيبة من هذه المسائل فجوابها موجود في کتابنا المقنع في الغيبة و في الکتاب الشافي (رسائل المرتضي: ج 1 ص 310). احتمال دارد که کتاب الشافي في الإمامة، به طور مطلق به مباحث امامت پرداخته باشد، چنانچه شواهدي نيز بر اين مطلب، موجود است) رسالة في غيبة الحجّة، در مجموعة رسائل المرتضي به چاپ رسيده است (رسائل المرتضي: ج 2 ص 292 ـ 300).
8. محمّد بن زيد بن علي فارسي. وي دانشمندي فقيه و ثقه در عصر غيبت کبراست. او استاد مفيد ثاني عبد الرحمان نيشابوري است. محمّد بن زيد نيز کتابي با نام الغيبة نگاشته است (معالم العلماء: ج 5 ص 41). کتاب ديگر او به نام الوصايا نيز احتمالاً در بر دارنده مطالبي مربوط به امام زمان( بوده است. پيش‌تر گفته شد که بعضي از کتاب‌هاي الوصايا، مسائل مربوط به مهدويت را آورده‌اند؛ مانند الوصاياء شلمغاني. 9. ابو عبد الله محمّد بن محمّد بن نعمان (م 413 ق). وي معروف به «شيخ مفيد» و از افتخارات شيعه بوده است. آوازه و شهرت او در ميان شيعه و اهل سنّت، زبانزد است. شيخ مفيد، شش کتاب از دويست اثر علمي خود را در موضوع «غيبت» تدوين کرده که عبارت‌اند از: المسائل العشرة في الغيبة، مختصر في الغيبة، جوابات الفارقين في الغيبة، النقص علي الطلحي في الغيبة، الجوابات في خروج الإمام المهدي( و کتاب في الغيبة (رجال النجاشي: ص 399 ش 1067؛ الفهرست: ص 444 ش 711).
10. محمّد بن احمد بن جُنيد. وي معروف به «ابو علي کاتب اسکافي» و معاصر شيخ صدوق بوده و از دانشمندان ثقه، بلند‌مرتبه و برجسته شيعه در عصر خويش است (رجال النجاشي: ص 385 ش 1047). زبردستي او در تأليف به حدّي بوده که وي را «جيد التصنيف» خوانده‌اند (الفهرست، طوسي: ص 392 ش 602). شمشير و اموالي از امام زمان( در نزد اسکافي بود که بعدها در نزد بازماندگانش از بين رفت (رجال النجاشي: ص 385 ش 1047). وي کتاب‌هاي بسياري در فقه و کلام، تأليف کرده که تهذيب الشيعة لأحکام الشريعة‌ي او بيست جلد بوده است (همان‌جا).