شده است. بدين ترتيب پس از اعتراف به خدا و برخى صفات او و نبوت و امامت، معاد مورد تأييد قرار گرفته است. حال به تك تك آموزه هاى اين فقره اشاره مى كنيم.
معراج: معراج يكى از اعتقادات اسلامى است. معراج در لغت بر وزن مفعال اسم آلت از ريشه «عرج» به معناى صعود است. ^۱ بنابراين معراج لغتاً به معناى وسيله و راه صعود است. و در اصطلاح مراد از معراج اين است كه خداوند پيامبر اكرم را از مسجد الحرام تا مسجد اقصا سير داد و در اين فاصله پيامبر به عوالم بالا صعود كرد و حقايقى را مشاهده نمود. قرآن معراج پيامبر را به اين صورت نقل مى كند كه: «سُبْحانَ الَّذِي أَسْرى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بارَكْنا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آياتِنا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ»^۲ ؛ «پاك و منزه است خدايى كه بنده اش را در يك شب، از مسجد الحرام به مسجد الاقصى ـ كه گرداگردش را پربركت ساخته ايم ـ برد، تا برخى از آيات خود را به او نشان دهيم؛ او شنوا و بينا است».
در معراج پيامبر اكرم وقايع متعددى همچون رؤيت قلبى خدا، سخن گفتن با خدا، تقرب به خدا، رؤيت پيامبران و ملائكه و بهشت و جهنم و برخى اماكن زمين رخ داده است. آنچه در اين معراج مهم است اين است كه در اين سفر معنوى، هم روح و هم جسم شريف پيامبر اكرم عروج كردند و اين معراج، عروجى صرفاً روحانى نبود. يكى از دلايل معراج جسمانى، اين است كه در احاديث تصريح شده كه حضرت سوار بر حيوانى كه براق ناميده شده به معراج رفتند. ^۳ همچنين در معراج گذشته از رؤيت قلبى، با چشم و گوش جسمانى برخى وقايع و اماكن را مشاهده فرمودند. ^۴