جاهلية؛ هر كس بميرد و امام خود را نشناسد با مرگ جاهلى مرده است»، از عبدالعظيم حسنى روايت شده است. او پس از نقل اين حديث گفت: امام صادق عليه السلام مى فرمود: «نيازمندترين وقت براى شناخت امام وقتى است كه جان انسان به اينجا برسد» و اشاره به سينه شان مى كردند و مى فرمود: «وضع شما خيلى خوب است». ^۱
امام دهم عليه السلام مى فرمود: خداى عزّ و جل، ابراهيم را براى خود خليل نگرفت، مگر بدان سبب كه او بر محمد و آل او، فراوان صلوات مى فرستاد. ^۲
پيامبر صلى الله عليه و آله در حديث جالبى كه در سلسله سند آن عبدالعظيم حسنى عليه السلام قرار دارد، در معناى تأويلى آيه سى و ششم سوره إسراء فرمود: ابوبكر به منزله گوش من، عمر مثل چشم من و عثمان مانند دل من اند.
راوى نخست حديث، كه امام حسن مجبتى عليه السلام است، فرمود: فرداى آن روز نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آمدم. از قضا على عليه السلام ، ابوبكر، عمر و عثمان همگى حضور داشتند. من گفتم: بابا ديروز شما درباره اين اصحابتان سخنى فرموديد؛ معناى آن چيست؟ فرمود: بلى ـ و با دست اشاره به آنان كردند و فرمودند ـ اينان گوش و چشم و دل من هستند و از ولايت وصىّ من ـ و اشاره به على بن ابيطالب كردند ـ سؤال خواهند شد.
آن گاه آيه «انّ السمع و البصر و الفؤاد كل اولئك كان عنه مسئولاً» را تلاوت فرمودند. سپس چنين ادامه دادند: سوگند به عزّت پروردگارم! همه امّت من در روز قيامت نگاه داشته مى شوند و در مورد ولايت على عليه السلام مورد بازخواست قرار مى گيرند و اين سخن خداوند عزّ و جلّ است كه فرمود: «وقفوهم انّهم مسئولون»^۳ ؛ «آنان را نگاه داريد كه همگى مورد سؤال و باز خواست هستند». ^۴