همان امام همام، به نقلِ عبدالعظيم، فرمود: جبرئيل آيه بيست و نهم سوره كهف را چنين آورد: بگو حق درباره ولايت على (همان است كه) از سوى پروردگار شما (نازل شده) است؛ هر كه خواست ايمان آورد و هر كه خواست كفر ورزد. البتّه ما براى كسانى كه به آل محمد عليهم السلام ستم كرده اند، آتشى فراهم ساخته ايم. ^۱
هشام بن حكم گفت: امام صادق عليه السلام آيه چهل و يكم سوره حجر را چنين تلاوت مى كرد: «هَذا صراطُ علّىٍ مستقيمٌ؛ اين راه على، مستقيم است». ^۲
جناب عبدالعظيم سلام اللّه عليه احاديثى درباره حضرت قائم (عجل اللّه فرجه) نيز روايت كرده است. ايشان مى گويد: به امام محمد بن على بن موسى عرض كردم: اى مولاى من! محمد قائم اهل بيت كه زمين را پر از عدل و داد كند، آن گونه كه پر از ظلم و بيداد شده بود، شما هستيد.؟ امام فرمود: همه ما به امر خدا قيام داريم و به دين او راهنما هستيم؛ ليكن قائمى كه خدا به وسيله او زمين را از وجود كافران و منكران پاك كند و آن را از عدل و داد پر نمايد، كسى است كه ولادتش بر مردم، پنهان و وجود او از ديده ها غايب باشد و بردن نام او حرام است. نام و كنيه او، نام و كنيه رسول اللّه صلى الله عليه و آله است و او است كه زمين برايش در نورديده شود و هر سختى برايش آسان گردد.
ياران او 313 نفرند، به تعداد اصحاب بدر كه از دورترين نقاط گرد او آيند. و اين، معناى سخن خداست كه فرمود: «أينَ ما تكونوا يأت بكم الله جميعا ان الله على كلّ شيءٍ قدير»^۳ ؛ «هر كجا باشيد خدا همه تان را گرد آورد كه او بر همه چيز توانا است». هنگامى كه اين تعداد براى او گرد آمدند، خدايش آشكارش مى سازد و وقتى پيمان او