و حسن و حسين و همين گونه پذيرش ولايت على بن الحسين و محمدبن على و بعد از او (امامت) شما. صلوات خداوند بر (شما و ) همه آنها باد كه شما امامان من هستيد. با اين اعتقاد زندگى مى كنم و بر آن مى ميرم و آيين الهى را اين گونه پذيرفته ام.
(امام صادق عليه السلام ) فرمود: اى عمرو! به خدا قسم اين آيين الهى و دين پدران من است كه در نهان و آشكار بدين گونه به او ايمان داريم. (اى عمرو) پرواى الهى داشته باش و زبانت را از غير نيكى حفظ كن و با خود مگو كه راه صحيح را خود يافته ام، بلكه خدا تو را به راه راست هدايت كرده است. پس شكر نعمتهاى او را بر خود ادا كن و از كسانى مباش كه مردمان در مواجهه با او و پشت سر او به او طعنه زده و بديهايش را مى گويند. ^۱
8. ابن ابى يعفور، عرضه خود را با استدلال به قرآن همراه كرده است. وى نقل مى كند: به امام صادق گفتم: مى خواهم دين خود را كه بدان اعتقاد دارم بر شما عرضه كنم. فرمود: بگو گفتم: شهادت به يگانگى خدا و رسالت پيامبر مى دهم و آنچه را كه او از جانب خداى آورده معترفم. سپس ائمه را نام بردم تا به امام باقر عليه السلام رسيدم و گفتم: تمامى اوصافى كه درباره ائمه گفتم درباره شما (امام صادق عليه السلام ) نيز مى گويم.
امام فرمود: مبادا كه اسم مرا در ميان مردم شايع كنى! ابان از قول ابن ابى يعفور مى گويد: همراه با سخن اول به امام صادق گفتم: و مى گويم كه اين ائمه كسانى هستند كه خداوند در قرآن درباره شان گفته است: «اطيعوا اللّه و اطيعوا الرسول و اولى الأمر منكم»^۲ .
امام صادق عليه السلام فرمود: آيه ديگر را هم بخوان. پرسيدم: فدايت شوم كدام آيه را بخوانم؟ فرمود: