برگرفته از احاديث است. ^۱ از حضرت امام باقر عليه السلام معنى روايتى درباره قرآن را پرسيدند، حضرت فرمود: «... يجري كما يجرى الشمس و القمر؛ قرآن به موازات حركت خورشيد و ماه و سال، جارى است». ^۲
هر دم از اين باغ برى مى رسدتازه تر از تازه ترى مى رسد
مرحوم علاّمه طباطبايى رحمه الله مى فرمايد: روش امامان عليهم السلام چنين بوده است كه آياتى از قرآن كريم را بر مواردى قابل انطباق، تطبيق مى كردند؛ گر چه آن فرد، خارج از مورد آيه باشد. ^۳
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مى فرمايد: «قرآن، چراغ پر فروغى است كه خاموشى در آن راه ندارد...». ^۴ حضرت امام باقر عليه السلام ـ ضمن روايتى ـ مى فرمايد: «اگر آيه اى درباره امّتى نازل مى شد و آنان منقرض مى شدند و با انقراضشان آيه مى مرد، چيزى از قرآن باقى نمى ماند. قرآن از آغاز تا انجامش و از انتها تا ابتدايش همواره ـ تا آسمانها و زمينها بر پا است ـ جريان دارد. پس براى هر ملّتى، آيه اى است كه آن را تلاوت مى كند و آنان به لحاظ آن آيه در خير يا شر خواهند بود. ^۵
بنابراين از مضمون اين روايات، انحصار فهميده نمى شود، بلكه امامان عليهم السلام را به عنوان برترين و بارزترين نمونه ها و مصاديق آن فضايل، فراروى شما قرار مى دهد؛ مانند اين احاديث: