از حضرت امام باقر عليه السلام آيه شريفه «كَذَّبُوا بِآياتِنا كُلِّها»^۱ ؛ «همه آيات ما را تكذيب كردند» تفسير شده است: «يعني الأوصياء كلّهم»؛ منظور تكذيب تمامى اوصياى پيامبر است».
اين روايت نشان مى دهد كه بارزترين فرد از آيات كه سرنوشت ساز است و تكذيب و انكار شده است، امامت دوازده امام عليهم السلام است و على عليه السلام بزرگ ترين آيت حق و حجت و نشانه خدا است. ^۲
بر آن خداى هزاران درود بايد گفتكه همچو تو صنمى آيتِ خدايى او است
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در وصف على عليه السلام مى فرمايد: «مَعاشِرَ الناس! إنّه... و الحُجّةُ العظمى و الآيةُ الكُبرى و إمامُ أهلِ الدنيا...^۳ ؛ اى مردم! به راستى او ... و بزرگ ترين حجت و بزرگ ترين نشانه خدا و امام جهانيان است...».
در روايتى خود آن حضرت مى فرمايد: «أنا الحجّةُ العظمى، و الآية الكبرى و المثل الأعلى^۴؛منم بزرگ ترين حجّت خدا و بزرگ ترين آينه صفات خدا و عالى ترين نمونه آفرينش».
از اين باب است احاديث شماره 5، 6، 18، 20، 22، 23 و 74.

دوم: باطن آيه

الفاظ قرآن كريم، گذشته از ظهور در دلالت مطابقى، تضمّنى و التزامى، معناى باطنى