درباره وضعيّت شيعيان در دوران حضرت مهدى عليه السلام روايات ديگرى نيز هست؛ مثل حديث شماره 31، 90، 93.

شرط ولايت

همه مؤمنان آرزو دارند محبوب و مورد توجّه و پذيرش امامان عليهم السلامباشند و از شفاعت و عنايت آنان بهره مند گردند. شرط پذيرش آنان ـ كه زمينه اى است تا تحت ولايت الهى قرار گيريم ومصداقِ «اللّهُ وليّ الذين آمنوا» باشيم ـ در پيام ذيل آمده است. اين پيام طبق نقل از حضرت رضا عليه السلام است، ولى برخى ارباب رجال ^۱ ، ترجيح داده اند از حضرت هادى عليه السلام باشد؛ زيرا از جهت معاصرت متناسب تر است.
حضرت مى فرمايد: اى عبدالعظيم! سلامم را به دوستانم برسان و به آنان بگو: شيطان را بر جان خويش مسلط نكنند. آنان را امر كن به راستگويى و اداى امانت؛ و آنان راامر كن به ترك جدال در امور بى فايده و رو آوردن به همديگر و ديد و بازديد؛ زيرا اينها باعث تقرّب به من است.
و (شيعيان ما) خود را به كوبيدن همديگر سرگرم نكنند؛ زيرا من به جانم سوگند ياد كرده ام كه هر كه چنين كند و دوستى از اولياى مرا به خشم آرد از خدا بخواهم كه به شدّت او را در دنيا به سخت ترين وجهى عذاب كند و در آخرت نيز از زيان كاران خواهد بود.
و به آنان خبر ده كه خداوند نيكانشان را ببخشايد و از گنهكارانشان درگذرد، جز كسى كه به خدا شرك ورزد يا يكى از اولياى مرا آزار دهد يا در درون دل برايش تصميم بدى بگيرد كه در اين صورت خدا او را نيامرزد، مگر از آن نيّت برگردد. و اگر