فرمود: جبرئيل اين آيه را اين گونه بر پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم نازل فرمود: «فَبَدَّلَ الَّذِينَ ظَلَمُوا ـ آل محمّد حقّهم ـ قَوْلاً غَيْرَ الَّذِي قِيلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنا عَلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا [آلَ محمّد حقَّهم ]رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ»^۱ .
در اين حديث امام باقر عليه السلام اشاره به نزول تأويلى اين آيه به وسيله جبرئيل بر پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم نموده است. و نيز احتمال دارد كه بگوييم: امام اشاره به مصداق بارز ظلم ـ كه ظلم در حقّ اهل بيت عليهم السلام است ـ نموده باشند؛ زيرا ظلم در حق اهل بيت عليهم السلام به عنوان انسانهاى كامل و اولياى الهى در حقيقت، ظلم به خداوند و حق و حقيقت است.

حديث پنجم:

و نيز حضرت عبدالعظيم عليه السلام به سند خود از امام باقر عليه السلام نقل كرده كه فرمود: جبرئيل اين آيه را اين گونه نازل كرده است: «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ظَلَمُوا [آل محمّد حقّهم] لَمْ يَكُنِ اللّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقاً. إِلاّ طَرِيقَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها أَبَداً وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللّهِ يَسِيراً»^۲ . آن گاه فرمود: «يا أَيُّهَا النّاسُ قَدْ جاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ [فى ولاية علىّ ]فَآمِنُوا خَيْراً لَكُمْ وَ إِنْ تَكْفُرُوا [بولاية علىّ] فَإِنَّ لِلّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»^۳ . ^۴
در اين حديث شريف سه تأويل و بطن آيه ذكر شده است:
1. ظلم: بزرگ ترين ظلمها ظلمِ در حقّ اولياى الهى است كه با آن نه تنها خود را از حقّ محروم كردند، بلكه باعث محروميّت اكثريت جامعه از چشمه گواراى آب زلال معارف اهل بيت عليهم السلام شدند.