است. سوگند به خدايى كه محمد صلى الله عليه و آله وسلم را به راستى برانگيخت و ما را به امامت مخصوص گردانيد، اگر از دنيا نماند مگر يك روز، خداوند آن روز را چنان طول خواهد داد كه تا مهدى از پشت پرده غيبت بيرون آيد و زمين را از عدل و داد پُر كند؛ همان طور كه از جور و ستم پر شده باشد. خداوند امور ولى عصر را در يك شب اصلاح خواهد كرد به همان روشى كه امر موسى بن عمران را در هنگامى كه رفت از كوه آتش بياورد اصلاح فرمود و او را به اهلش برگرداند در حالى كه پيغمبر بود. سپس فرمود: بهترين اعمال شيعيان ما، انتظار فرج است.

سؤال

حال جاى اين سؤال است كه چگونه بهترين اعمال شيعيان انتظار فرج است و اصولاً چه ارتباطى بين انتظار فرج با بهترين عمل بودن وجود دارد؟، زيرا بين حكم و موضوع تناسب باشد، چه تناسبى بين اين دو وجود دارد؟ چه آثار بزرگى بر انتظار فرج مترتب است كه بهترين عمل شمرده شده است؟
در جواب اين سؤال مختصراً به دو نكته اشاره مى كنيم:
1. فرج شيعه، بلكه فرج مظلومين عالم و كسانى كه دلهايشان براى دين خداوند و پياده شدن آن در عالم مى تپد، تنها در سايه فرج امام زمان عليه السلام است، هنگام ظهور آن حضرت است كه همه گرفتارى ها برطرف شده و مردم به حكومتى كه سراپا عدل و داد، و توحيدى است، دسترسى پيدا مى كنند؛ حكومتى كه در آن اسلام به تمام معناى كلمه پياده خواهد شد.
2. با در نظر گرفتن معناى حقيقى انتظار كه جنبه مثبت آن در اجتماع بسيار مفيد و مؤثر است، پى به اين تناسب حكم با موضوع مى بريم، زيرا شخصِ منتظرِ حكومتِ صالحان، خود بايد صالح باشد و لذا منتظر حقيقى در صدد اصلاح خود بر آمده تا بتواند با ظهور منجى و مصلِحِ جهانى با او همكارى كرده و از ياران با وفاى او گردد.