عزّة ربّى إنّ جميع اُمّتى موقوفون يوم القيامة و مسؤولون عن ولايته؛ به عزّت پروردگارم سوگند كه همه افراد امت من در روز قيامت نگه داشته خواهند شد و از ولايت على بن ابى طالب مورد سؤال قرار خواهند گرفت»؛ اين است معناى سخن خداوند كه گفته است: «وَقِفُوهُمْ إِنَّهُم مَّسْؤُولُونَ» ؛^۱آنان را نگه داريد تا بازخواست شوند.»^۲
احتمال دارد على بن احمد بن موسى بن عمران، همان على بن احمد بن محمد بن عمران باشد ^۳ كه در اسناد ديگر روايات عبدالعظيم حسنى آمده است.
4. كلينى از احمد بن مهران، از عبدالعظيم حسنى و او از موسى بن محمد و وى از يونس بن يعقوب از شخصى ديگر (كه نامش را ذكر نكرده است) و او از حضرت باقر عليه السلام درباره آيه: «وَ أَلَّوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَيْنَاهُم مَاءً غَدَقاً»^۴ نقل كرده كه امام گفته است: «لأشربنا قلوبهم الإيمان، و الطريقة هى ولاية على بن أبى طالب و الأوصياء؛^۵ما دل اين افراد را غرق ايمان مى كنيم ... .»
طريقه به معناى راه است و منظور از آن در آيه، به قرينه اينكه روى سخن با منحرفان در برابر تسليم شدگان در برابر خدا است، ايمان است؛ چنان كه مفسران نيز گفته اند. ^۶
گفته شده آيه، ناظر به خشكسالى چند ساله در مكه است و خداوند به آنان گفته است: اگر ايمان بياوريد ترسالى به وجود خواهد آورد و برايشان آبى گوارا پديد مى آورد. ^۷