و اينكه برخى از اهل تسنن يا وهابى هاى از اهل تسنن زنان را از زيارت قبور منع مى كنند و آن را حرام مى دانند از زمان هاى خيلى دور در كتاب هاى فقهى مورد بحث و بررسى و انتقاد قرار گرفته است.
مثلاً محقق حلّى متوفاى 676 در كتاب گرانقدر المعتبر مى نويسد:
زيارت قبور امامان و مؤمنان براى مردان مستحبّ مؤكد است و براى زنان مكروه است و حرام نيست [التبه كراهت در عبادات به معنى اين است كه ثواب كمترى دارد] و اين فتواى اهل علم يعنى دانشمندان و فقهاى شيعه است.
سپس بعد از نقل برخى از رواياتى كه دلالت بر استحباب زيارت قبور دارد مى نويسد:
اما جواز زيارت قبور براى زنان از اين دو روايت يكى از كتاب هاى شيعه و ديگرى از كتاب هاى اهل تسنن استفاده مى شود.

۱.يونس، از اصحاب امام صادق عليه السلام ، از آن حضرت روايت مى كند:فاطمه زهرا عليهاالسلام هر هفته روز شنبه به زيارت قبور شهدا مى رفت و كنار قبر حضرت حمزه براى او طلب رحمت و آمرزش مى كرد.

۲.اهل سنت از ابى مليكة نقل كرده اند كه او به عايشه گفت: از كجا مى آيى؟ جواب داد از زيارت قبر برادرم عبدالرحمان. به او گفت: مگر پيامبر از زيارت قبور نهى نكرده بود؟ عايشه گفت: بلى نهى كرده بود اما بعدها به زيارت قبور امر كرد.
سپس محقق حلّى مى فرمايد:
زنان داخل اين رخصت و جواز و امر رسول خدا صلى الله عليه و آله هستند و كراهت براى اين است كه ستر و پوشش و حفظ خود از اجانب براى زنان اولى است. ^۱