شيعيان مى ايستد و او را دعا مى كند اين جا فيض دهى صدها و هزارها بار از تشكر صاحب قبر از آن حضرت، بيشتر است.
اگر فاطمه زهرا عليهاالسلام به زيارت قبر شهدا و يا شهداى احد مى رود فيضى كه آن حضرت مى رساند قابل قياس با سپاس و تشكر آن شهداى عزيز از وى نيست.
همچنين هنگامى كه افراد معمولى و متوسط به زيارت قبر يكى از علما و صلحا و بندگان خاص خدا مى روند، اينجا فيض برى او بسيار بيشتر از فيض رسانى اوست و اصولاً در اين قبيل موارد زائران به قصد فيض بردن و جلب لطف الهى و استجابت دعاى خود به زيارت اين قبيل قبور مى روند.
بنابراين، جاى هيچ اشكال و ترديدى نيست اگر ببينيم زائران اين قبور ويژه، نزد آن قبرها دست به دعا برمى دارند و صاحبان قبور را وسيله استجابت دعاى خود قرار مى دهند و جاى استبعاد نيست اگر بشنويم كنار قبر فلان عالم زاهد و صالح دعا مستجاب است؛ زيرا برترى روح او و مقامات معنوى او ايجاب مى كند كه بتواند در حدى كه خداى متعال به او قدرت روحى و معنويت داده است به زائر خود كمك كرده و او را مورد مرحمت خود قرار داده و فيوضاتى نصيب او نمايد.
زيارت پيامبر و امامان عليهم السلام
در آغاز مقال گفتيم براساس رواياتى كه در كتاب هاى خود اهل تسنن هست، اهل تسنن هم بايد مانند شيعه در حسن و استحباب زيارت قبور مؤمنان ترديدى نداشته باشد.
همين طور در استحباب و مشروعيت زيارت رسول خدا صلى الله عليه و آله نبايد شكى داشته باشند؛ زيرا مستندات فراوانى براى استحباب زيارت قبر رسول خدا صلى الله عليه و آله در تأليفات دانشمندان اهل سنت وجود دارد كه براى هر باانصافى قانع كننده است:
