را كه براى خود پسنديده بودم. ^۱ (و در كنار قبر حضرت فاطمه خوانده بودم)
مرحوم آيه اللّه حاج ميرزا ابوالحسن شعرانى در يكى از آثار خود گويد: مقصود شيخ صدوق اين است كه اين زيارت انشاى خود من است و آن را در روايات نيافته ام.
البته از برخى از روايات استفاده مى شود كه كسى دعايى اختراع كرده بود و امام عليه السلام به او گفتند: «اختراع خود را كنار بگذار». ^۲
اما در عين حال در آثار مرحوم سيد بن طاووس و ديگران دعا و زيارت كه انشاى معصوم نباشد كم نيست؛ مثلاً محدث قمى در مفاتيح الجنان از استادش نقل مى كند كه دعاى عديله انشاى برخى از علما است. ^۳
نيز مى توان اين طور گفت كه اگر عالمى آگاه به مكتب اسلام و اهل بيت درباره رسول خدا و فاطمه زهرا و امامان معصوم مطالبى را به عنوان زيارت نامه مى نويسند واقعياتى است كه اظهار كرده است و نبايد مورد اشكال باشد و همچنين اگر در مناجات با خداى متعال عباراتى را انتخاب كرده است چون با مذاق معصومان آشنا بوده، در حقيقت از همان مصادر وحى و عصمت استفاده كرده و گفته بى اشكال است.

زيارت امامزادگان

درباره زيارت امامزاده ها تذكر چند مطلب لازم است:
چون در همه يا اغلب امامزاده ها مقبره اهل ايمان نيز هست، رفتن به اين مكان ها و خواندن قرآن و دعا و طلب رحمت و مغفرت براى اهل قبور از جمله همان امامزاده اى كه گفته مى شود در آنجا مدفون مى باشد بى اشكال است.