پرسيد: پروردگارا! «فما جزاء من تلا حكمتك سرّاً و جهراً؟؛ چيست پاداش كسى كه حكمت تو را در عيان و نهان تلاوت كند؟».
فرمود: اى موسى! «يَمُرُّ على الصراط كالبرق؛ بسان برق از پل صراط بگذرد».
پرسيد: الهى! «فما جزاءُ مَنْ صبر على أذى الناس و شَتْمِهم فيك؟؛ پاداش كسى كه در راه رضاى تو بر آزار و بدزبانى مردم صبر كند چيست؟».
فرمود: اى موسى! «اُعينه على أهوال يوم القيامة؛ بر هول وهراس قيامت ياريش مى كنم».
پرسيد: پروردگارا! «فما جزاء مَن دَمَعَت عيناه مِن خَشْيَتِك؟؛ پاداش كسى كه از خوف و خشيت تو اشك بريزد چيست؟».
پاسخ داد: اى موسى! «أقي وجْهَهُ من حرّ النّار و اُومنه يوم الفزع الأكبر؛ چهره اش را از گرماى آتش نگه مى دارم ودر روزقيامت كه فزع اكبر و دهشتناك است، او را امان مى دهم».
پرسيد: پروردگارا! «فما جزاء من ترك الخيانة حياءً منك؛ كسى كه به جهت حيا و خجالت از تو، خيانت به ديگران را رها كند، چه پاداشى دارد؟».
فرمود: «له الأمان يوم القيامة؛ در روز قيامت در امن و امان است».
پرسيد: پروردگارا! «فما جزاء مَنْ صلّى الصلوات لوقتها؟؛ چيست پاداش كسى كه نمازها را در وقتش بخواند؟».
فرمود: «أعطيه سُؤلَه و أبيحُه جنّتي؛ خواسته اش را مى دهم و بهشتم را حلالش مى كنم».
پرسيد: پروردگارا! «فما جزاء من صام شهر رمضان يريد به الناس؛ چيست پاداش روزه گير رياكار؟»
فرمود: اى موسى! «ثوابُه كَثَواب مَنْ لم يَصُمهُ ^۱ ؛ ثوابش مثل كسى است كه ماه رمضان را روزه نداشته است».