برشمرده شده است : 1. سهل بن زياد رازى 2. احمد بن مهران قمى 3. سهل بن جمهور 4. ابراهيم بن على 5 . محمد بن خالد برقى 6. صالح بن فيض عجلى 7. عبداللّه بن محمد عجلى 8 . عبيداللّه بن موسى رويانى 9. حسن بن ابى زياد 10. حسن بن ابراهيم علوى 11. حسين بن يزيد نوفلى 12. احمد بن حسن 13. حمزة بن قاسم علوى 14. ابراهيم بن هاشم قمى 15. احمد بن محمد بن خالد برقى .

مشايخ حضرت عبدالعظيم عليه السلام

كجورى در جنة النعيم ^۱ چنين گفته است :
طريق روايت حضرت عبدالعظيم عليه السلام از جماعتى ثقات است ، اجمالاً دوازده نفر از ايشان را ياد مى نمايم :
اول : پدر بزرگوارش عبداللّه قافه است .
دوم : جدّ والا تبارش على شديد است .
سوم : معمّر بن خلاّد است .
چهارم : سليمان بن ابى حفص مروزى است .
پنجم : موسى بن محمّد است .
ششم : ابى عمير است .
هفتم : محمّد بن محمّد است .
هشتم : ابن ابى عمير است .
نهم : حرب است .
دهم : على بن اسباط صاحب اصلى از اصول اربعمائه است ، و در زمان حضرت صادق عليه السلام بود ، وهو اوثق الناس واصدقهم لهجةً، و كتاب نوادر از اوست .
يازدهم : محمّدبن فضيل است ، و محمّدبن فضيل چند نفرند، و از القاب و نسب تميز داده مى شوند: يكى ازرق ، و يكى ازرقى ، و يكى كوفى ، و يكى ازدى است .