ابوالفرج اصفهانى از جمله كسانى كه بدين طريق كشته شده اند ابراهيم بن حسن را ذكر كرده است . وى در « مقاتل الطالبيين » ^۱ مى گويد :
وذكر محمد بن على بن حمزة انه سمع من يذكر أن يعقوب واسحاق و محمداً و ابراهيم بنى الحسن قتلوا فى الحبس بضروب من القتل ، وإن ابراهيم بن الحسن دفن حيّاً و طرح على عبداللّه بن الحسن بيت .
يعنى : ابن حمزه گفته كه از كسى شنيد كه مى گفت : يعقوب و اسحاق و محمد و ابراهيم ، فرزندان امام حسن مجتبى عليه السلام ، به انواع قتلها در حبس كشته شدند : ابراهيم بن حسن زنده به گور شد و بر سر عبد اللّه بن حسن خانه خراب كردند !
در زمان منصور دوانيقى كه خلافتش بين سالهاى 136 ـ 158 هجرى بود و در زمان او شهر رى تجديد بنا شده و « محمديه » نام گرفت ، علويان زيادى در حبس وى بودند . عده اى از محبوسين در « هاشميه » كنار پل كوفه در زير زمين هولناك و تاريكى بسر مى بردند كه شب را از روز تشخيص نمى داند . اين رجال كه هفت يا پانزده نفر بوده اند به طرق مختلف كشته شده اند كه يكى از آنها زنده به گور كردن بوده است ، بدين عبارت توجه كنيد :
كانوا خمسة عشر رجلاً ، وقيل سبعة ، حبسوا بالهاشمية . . ثم قتلوا : بعضهم دفن حياً وبعضهم بُنىِ عليه اسطوانة ، وبعضهم سُقى السم ، وبعضهم خنق ، وقبرهم فى موضع الحبس ، و تعرف قبورهم بالسبعة ^۲ .
ابن عنبه نيز درباره كيفيت قتل عبيداللّه نوه عمر اطرف مى گويد : واما عبيداللّه بن محمد بن عمر الاطرف ، وهو صاحب مقابر النذور ببغداد ، وقبره مشهور بقبر عبيداللّه ، وكان قد دفن حيّاً .
در قضيه سليمان بن عبدالملك ـ خليفه اموى ـ نيز هنگامى كه عمر بن عبدالعزيز ( حكومت 99 ـ 101 ) با سه تن از فرزندان سليمان بر سر قبرش آمدند و او را بلند كردند ، سليمان روى دست آنها حركتى كرد . فرزندان سليمان قسم ياد كردند كه پدر