بر آنجا تسلط يافتند . سپس مردم رى با آنها به دو ميليون درهم مصالحه كردند كه دست از آنجا برداشته و آنها هم قبول كردند و در سال 253 موسى بن بغا با وى جنگيد و با يك حيله جنگى آتش در لشكر او انداخت و بر وى پيروز شد و قزوين را به تصرف خود در آورد .
اين قيام نيز دقيقاً در سال 252 مربوط به رى مى شده و در آنجا قتل و غارت صورت گرفته است .
15. نهضت ابراهيم بن محمد بن يحيى بن عبداللّه بن محمد بن على بن ابى طالب معروف به ابوالصوفى سال 256 در مصر .
16. قيام على بن زيد علوى در سال 256 در كوفه .
17. شورش عيسى بن جعفر علوى كه با على بن زيد در كوفه قيام كرد و معتز لشكرى عظيم را به فرماندهى سعيد بن صالح معروف به حاجب به نبرد با آنها ارسال كرد و آن دو شكست خوردند . اين قيام در سال 255 بود .
18. نهضت پسر موسى بن عبداللّه بن موسى بن حسن بن على بن ابى طالب ، كه پس از اسماعيل بن يوسف در مدينه ظاهر گشت .
بنابراين شكى نيست سالهاى اخير عمر حضرت عبدالعظيم و حضور مهر قرين ايشان ، رى صحنه تحولات فراوان و درگيريهاى متعدد بوده است ، لذا احتمال مى رود در يكى از اين درگيريها حضرت به شهادت رسيده باشد و به آن وضع اسف بار حضرت را زنده به گور كرده باشند .

استبعاد تأييد مذكور

مى توان گفت : اولاً : چنين مسأله اى ـ يعنى شهادت ـ اگر بوده حتماً تاريخ در اين باره مسكوت نمى ماند چون با جلالت شأنى كه حضرت داشته و بزرگ علويان بوده اين مطلب مخفى نمى ماند ، و ظاهر حال اين است كه حضرت به حال انزوا در آنجا زندگى مى كرده است .