روضات منوره اولاد ائمّه و قبور مطهّره آن امامزادگان لازم التعظيم، در هر عصرى اين قدر، كرامات ظاهر مى شود از قبيل شفا دادن بيماران و بينا كردن كوران و ملتجى شدن ارباب حوائج، به جهت حاجات و نذر كردن از براى ايشان و برآمدن حاجات.
و بسيار است كه در آن روضات مى روند و زيارت آبا و اجداد كرام ايشان را مى نمايند و ثواب بسيار، جناب احديت به ايشان كرامت مى فرمايد؛ يا تمناى مشرف شدن به كربلا يا مشهد مقدس يا مكه معظمه را مى نمايند به هدف اجابت مقبول مى شود، و هر گاه تأخير نيز در حاجات ايشان شود اميد هست كه ثواب آن در نامه عمل ايشان ثبت گردد چنانچه فرموده اند: نيت المؤمن خير من عمله.^۱
پس كسانى كه تعمير قبور ايشان را به آن نيت مى كنند و به زيارت ايشان مى روند و ايشان را در درگاه خدا شفيع مى كنند، اميد هست كه جناب ايزد متعال، به بركت آن بزرگوار، اجر جميل به ايشان كرامت فرمايد و اين كه بعضى از علماى اجلاء را ظاهرا تأليفى از ايشان نمانده يا متعرض آن هانشده چند وجه به نظر مى آيد:
يكى اين كه چون مخالفين قواعد شريعت، طريقه امامت را تغيير داده و موافق خواهش خود، آن چه مطلوب ايشان بود در ميان عامّه خلق، قرار داده و انتشار تامّى به هم رسانيده؛ علماى كرام اوقات خود را مصروف بر اثبات ائمّه اثناعشر و قواعد شريعت پيغمبر صلوات اللّه عليهم نموده و مذهب باطله و بدعت باطل آن ها را چون لازم بود، به نظر اهل اسلام آورده، تا سبب هدايت خلق گردند و فرصت بر امور آن مستحبه از اين قبيل امور نشده، چنانچه مثل حضرت زينب عليهاالسلامرا به آن مرتبه كه دارد كه بعد از مادرش زنى را در اسلام آن رتبه نيست نقل نفرموده اند كه در كدام بلد مدفون است. و هم چنين ام كلثوم و سكنيه و فاطمه