امام زاده محمدباقر بن امام موسى كاظم به رودبار قصران در قريه رودك شهيد كردند و شيرخشت به بركت آن امام زاده از درخت درآمد در آن ولايت بماند.
امام زاده فضعلى بن امام موسى كاظم در موضع كوشك دشت آمد ابلق سواران ابناج در موضع ناران او را شهيد كردند.
امام زاده محمدتقى و عبداللّه ابن ابيض بن امام محمدباقر در موضع ابناج به سر تپه زير درخت، همان ابلق سواران شهيد كردند.
امام زاده اسماعيل بن امام موسى كاظم در موضع بلكيجان به دهنه رودخانه رودبار شهيد كردند و در زير درخت چنار دفن كردند.
امام زاده جعفر و عبداللّه بن هادى بن امام رضا از مدينه به رودبار قصران آمده در ده لالان ايشان را شهيد كردند.
امام زاده ابراهيم بن امام رضا با دو فرزندش موسى و طيّب به ولايت رى و رودبار قصران آمدند چون به موضع اينك رسيدند ايشان را شهيد كردند.
امام زاده جعفر بن امام رضا به ولايت رى در شميران به موضع حصار بوعلى او را شهيد كردند.
اما «لار» كه مابين رى و دارالمرز است، چهارصد و چهل و چهار پارچه ده بود و مردم آنجا از مأمون الرشيد عليه اللعنه منشورنامه داشتند كه اگر اولاد ائمّه به لار افتد آن خارجيان او را شهيد كنند سواى چهار ده كه از اولاد مسيب بن قعفاع خزاعى بودند. و اهل لار امام زاده بسيار شهيد كردند و از آن جمله هيجده تن را در آهنگ لار از امامزادگان شهيد كردند به راهنمايى شعبان آبيار.
و راوى گويد كه در همان ساعت خبر رسيد كه مأمون الرشيد عليه اللعنه به جهنم واصل شد، فرزندان مسيب بن قعقاع خزاعى شاد گشتند و گفتند: اى بنى عمان برخيزيد و كمر عداوت بنديد و حق خون فرزندان امام را از اين ظالمان گمراه بستانيم همه گفتند كه فرمان برداريم آن گاه علم مسيب را برپا كردند و روى بدان مخالفان