سنگ نبايد بزرگ باشد؛ بلكه بايد متوسط باشد. ^۱
4. اگر محكوم در زير ضربات تازيانه جان دهد، بر زننده قصاص و ديه نيست. براى اجراى حد تازيانه، مرد را برپاى مى دارند و زن را مى نشانند و جامه اش را بر وى مى بندند تا عورتش پيدا نشود. اگر وى بگريزد و حد وى ناتمام باشد، او را براى اجراى كامل حد باز مى گردانند، چه گناهش با اقرار ثابت شده باشد و چه به شهادت شهود. ^۲
5 . اگر حد رجم بر كسى واجب باشد و وى بيمار باشد، او را رجم مى كنند و در انتظار بهبودش نمى مانند؛ اما آن را كه بايد حد تازيانه زد، اگر بيمار باشد، صبر مى كنند تا بهبود يابد، مگر مصلحت باشد كه بر وى زده شود كه در اين صورت صد شمش درهم بسته را يك بار بر وى مى زنند. ^۳
6. حد را در هواى بسيار سرد و گرم نبايد اجرا كرد و در زمين دشمن نيز نبايد حد زد «تا حميت حمل نكند او را بر آنكه در ايشان گريزد.»
اگر شخص محكوم به حد به حرم خدا يا رسول يا يكى از ائمه گريزد، رها كنند تا بيرون آيد و آن گاه بر او حد زنند. اگر بيرون نيايد، آب و غذا به وى ندهند تا بيرون آيد و آن گاه به وى حد زنند. ^۴
7. اگر بر كسى چند حد واجب باشد، همه را به ترتيبى به جاى آورند كه قابل جمع باشد؛ مثلاً اگر حد قذف و سرقت و زناى موجب رجم بر وى واجب باشد، ابتدا وى را تازيانه مى زنند، سپس قطع يد مى كنند و آن گاه سنگسار مى كنند. ^۵
9. اگر كسى اقرار به گناه موجب حد كند و سپس انكار كند، به انكار او توجه