نمى شود، مگر در رجم كه با انكار وى او را رها مى كنند. ^۱
10. زن مستحاضه را تا خونش قطع نشود حد نبايد زد. ^۲
11. براى اجراى حد، امام بايد مردم را خبر كند تا جماعتى حاضر شوند «و مشاهد حال باشند و معتبر شوند به آن.» در تعداد اين افراد اختلاف است. به نظر ما ده نفر بايد حاضر باشند. حسن بصرى نيز همين را مى گويد. عبداللّه بن عباس مى گويد: يك نفر. عكرمه مى گويد: دو نفر. زُهرى گفت: سه نفر. شافعى مى گويد: چهار نفر. نخعى و مجاهد مى گويند: يك مرد. ^۳

و) ساير جرايم جنسى: لواط و وطى بهيمه

گرچه حكم لواط و وطى بهيمه به صراحت در قرآن نيامده است، صاحب تفسير به مناسبت در ذيل احكام زنا از اين دو جرم نيز به اختصار سخن گفته است.

1. لواط

برخى گفته اند كه آيه شانزده سوره نسا درباره لواط است:
« «وَ الَّذانِ يَأْتِيانِها مِنْكُمْ فَآذُوهُما...» . و در معنى آيت سه قول گفتند: حسن بصرى و عطا گفتند: مراد مرد است و زن است كه زنا كنند و لكن بر عادت عرب كه چون مذكر و مؤنث جمع شوند، تغليب مذكر را باشد... مجاهد گفت: مراد دو مردند كه لواطه كنند، و ابومسلم هم اين گفت. بعضى دگر گفتند مراد سحق زناست و در شرع اسم زنا بر همه اطلاق كنند و همچنين در لغت، و از اينجا اهل عراق گفتند: متلوّطين را حد واجب نباشد؛ هم اين قدر باشد كه او را دشنامى بدهند و به زبان ايذايى كنند... عامه مفسران بر آن اند كه مراد زناست، و ها راجع است با فاحشه.» ^۴
هرچه باشد، چه زنا يا لواط و يا جرايم جنسى ديگر، حكم اين آيه اين است كه