گران بارتر باشى، تو را بِه بود؛ براى آنكه اينجا بار بر پشت شتر باشد، وآن جا بر گردن تو باشد. اينجا زاد بر راحله باشد و آن جا زاد خود راحله باشد. اينجا اگر راحله ات نبود و زادت نبود، از تقوا زادى ساز و از پاى خود راحله اى ساز. اگرت رحلى نبود، به نعلى قناعت كن». ^۱
درباره روزه گويد:
«حق تعالى از غايت كرم و نهايت نعم، چون تو را تكليفى خواست كردن كه در آن مشقّتى بود، چند عذر خواست و چند لطف كرد». آن گاه هفت عذر را از آيه صوم برداشت مى كند و در نهايت مى گويد:
«اى عجب! به يك تكليفى كه صلاح تو است، از تو هفت عذر خواست؛ هر روز هزار خطا بكنى كه فساد كار توست و يك عذر نخواهى». ^۲
در پايان، بايد اقرار كرد كه اين تفسير از آن چنان گستردگى و جامعيّت مطالب برخوردار است كه هر چه بيشتر در آن غور شود، محقّق بيشتر به عجز خود پى مى برد.

فهرست مطالب