ج . در انديشه و قلب

نبودن حريم بين دختر و پسر و آزادى آنها در معاشرت ، هيجان ها و التهاب هاى جنسى را افزايش مى دهد و با خارج كردن ميل جنسى از تعادل و مسير طبيعى اش، آن را به صورت يك عطش روحى و يك خواست سيرى ناپذير و اشباع نشدنى ، در شكل و تنوّع فراوان درمى آورد.
غريزه جنسى، غريزه اى نيرومند، عميق و پردامنه است كه هرچه انسان به آن ميدان بيشترى بدهد، آتش آن، شعله ورتر مى گردد ، نه خاموش تر. مثل افراد آزمندى كه هرچه پول بيشترى به دست بياورند، حريص تر مى شوند.
تاريخ ، از آزمندى هاى جنسى، بسيار ياد مى كند. پادشاهان، از نظر حسّ تصرّف و تملّك زيبارويان، در هيچ نقطه اى متوقّف يا سيراب نشده اند. صاحبان حرم سراها، هر روز در پى شكاركردن شكار ديگرى براى خود بوده اند.
اسلام ، به قدرت شگرف اين غريزه، توجّه كامل كرده و هشدارهاى زيادى درباره خطرناك بودن نگاه جنسى بى ضابطه و خلوت كردن پسر و دختر با هم و معاشرت هاى كنترل نشده آنان مى دهد. از طرفى ديگر ، تدابيرى براى تعديل و رام كردن اين غريزه انديشيده و براى هر يك از دو جنس، تكليف ها و مقرّراتى معين نموده است. به عنوان نمونه، قرآن كريم مى فرمايد :
به مردانْ بگو چشم ها از نگاه ناروا بپوشانند و اندام خود را پوشيده دارند و به زنان نيز بگو تا چشم ها از نگاه ناروا باز دارند و اندام خود را بپوشانند . ^۱
آيين ما از ما مى خواهد كه انديشه مان را هوس آلود نكنيم، خيال گناه را در ذهن خود نپروريم، به نامحرمانْ خيره نشويم و دزدانه نگاه نكنيم، به قصد لذّت هاى جنسى ، به نامحرمى ننگريم و با چنين قصدى به معاشرت هاى اجتماعى قدم نگذاريم.