عفاف، مصونيت است

تقريبا در تمامى فرهنگ ها و جوامع، دختر، هر اندازه متين تر و با وقارتر و عفيف تر حركت كند و خود را پوشيده تر نگه دارد و كمتر در معرض تماشاى بيگانگان قرار گيرد، بيشتر مورد احترام و ارزش پسر است. حتى افراد بى بند و بار هم هنگامى كه سر عقل مى آيند و مى خواهند تشكيل خانواده بدهند، براى گزينش همسر، به دنبال دخترى پاك و عفيف ـ كه تا قبل از آن با هيچ پسرى رابطه نداشته باشد ـ مى گردند.
اصولاً افراد پاك و عفيف كه به خويشتندارى شناخته شده اند، از دسترس آزاد افراد منحرف و آلوده، به دورند. قرآن مى فرمايد :
رعايت حريم عفاف [در روابط اجتماعى] از سوى زنان، براى اين است كه به عفاف و پاكى ، شناخته شوند و از آزار و اذيت بيماردلان، به دور باشند.^۱
خودنمايى يا عرضه كردن خود به نامحرمان، از عزّت و شُكوه دختران مى كاهد و علاوه بر آن كه زمينه را براى نفوذ افراد آلوده و ارتباط با آنان فراهم مى سازد ، پسران جوان را ـ كه بايد مظهر اراده و فعاليت و شجاعت و مردانگى و تصميم باشند ـ ، به افرادى هوسباز، چشم چران و لوده و بى اراده و ضعيف، تبديل مى كند.
البته اگر دخترها در روابط اجتماعى خود و در اجتماعات عمومى ، لباس ساده بپوشند، كفش ساده به پا كنند و با چادر يا مانتو و روسرى مناسب به مدرسه و دانشگاه بروند، قطعا خودشان هم آرامش روانىِ بيشترى خواهند داشت و بهتر درس مى خوانند.
چه قدر خوب است كه دختر جوان مسلمان، در اجتماع، آن چنان رفتار كند كه نشانه هاى عفاف و وقار و سنگينى و پاكى ، از ظاهر او هويدا باشد و به اين صفات، شناخته شود. تنها در اين صورت است كه بيماردلان (كه به دنبال شكار مى گردند) از او مأيوس مى شوند.
اين، تقريبا يك اصل هميشگى است كه پسران ولگرد، به دنبال دخترهاى جِلف و سبك و خودنما مى گردند. اين گونه دخترها ، گويى وضع لباس و پوشش و راه رفتن و سخن گفتنشان، معنادار است و به زبان بى زبانى مى گويند: به من توجه كن! به سوى من نگاه كن! مرا تعقيب كن! و... درحالى كه عفاف و رفتار و حركات سنگين و باوقار دختر ديگر، مى فهماند كه دست تعرّض از اين حريم، كوتاه است و هيچ پسرى جرئت نمى كند به او تعرّض يا بى احترامى كند.
دختران خوب جامعه ما، انصاف دهند كه آيا حقيقت، جز اين است؟