6 . محروميت از خوش نامى

شهوت، آغازى شيرين و پايانى رسواگر دارد. بسا شهوت هايى كه حاصلى جز بدنامى و بى آبرويى ندارند. چه زشت است كسى با تبعيت از شهوت و ارتكاب فحشا، خود را نزد مردم ، بى آبرو سازد! ^۱ سرنوشت فرمانروايىِ شهوت، چيزى جز رسوايى و ننگ نيست. ^۲ بايد به انديشه فردا بود. لذّت امروز، نبايد موجب غفلت از فردا گردد. چون فرداى رسوايى فرا رسد، شيرينى شهوت امروز، با تلخىِ ننگ از ميان مى رود. ^۳ نيك نامى ، گوهرى است كه نبايد آن را با چيزى مثل شهوتِ پست دنيايى عوض كرد. يكى از ره آوردهاى عفّت، خوش نامى و دور ماندن از رسوايى و بدنامى است.