حدیث:
َ وَ إِنْ أَسْرَرْتَ إِلَيْهِ خَانَكَ وَ إِنْ أَسَرَّ إِلَيْكَ اتَّهَمَكَ وَ إِنِ اسْتَغْنَى بَطِرَ وَ كَانَ فَظّاً غَلِيظاً وَ إِنِ افْتَقَرَ جَحَدَ نِعْمَةَ اللَّهِ وَ لَمْ يَتَحَرَّجْ.
ترجمه:
اگرش رازى بسپارى خيانت كند، و اگرت رازى سپارد بتو بدبين گردد، و اگر توانگر شد بدمستى كند، و سخت دل و سخترو باشد، و اگر بينوا شد نعمت خدا را بىپروا انكار كند.
تحف العقول، ص ۱۹