امام علی علیه السلام
عَجِبتُ لِعامِرِ دارِ الفَناءِ ، وتارِكِ دارِ البَقاءِ !
در شگفتم از كسى كه سراى نيستى را آباد مى كند و سراى ماندگارى را فرو مى گذارد!
نهج البلاغة : الحكمة 126
حدیث:
َ وَ إِنِ اسْتَغْنَى بَطِرَ وَ كَانَ فَظّاً غَلِيظاً وَ إِنِ افْتَقَرَ جَحَدَ نِعْمَةَ اللَّهِ وَ لَمْ يَتَحَرَّج.
ترجمه:
اگر توانگر شد بدمستى كند، و سخت دل و سخترو باشد، و اگر بينوا شد نعمت خدا را بىپروا انكار كند.
تحف العقول، ص ۱۹
