ب . كيفيّت القا
شيوه القاى سخن نيز متفاوت است . گاه سخن با نرمى و عطوفت و گاه با خشم و خشونت و گاه با وقار و تكريم و گاه با ناز و عشوه عرضه مى شود .
سخن گفتنِ نازآلود و عشوه آميز با نامحرمان ، بى ترديد ، يكى از نمادهاى بى عفّتى در گفتار است . خداى برين به زنان پيامبر صلى الله عليه و آله مى فرمايد :
گر سَرِ پروا داريد ، پس به ناز ، سخن مگوييد تا آن كسى كه در دلش بيمارى است ، طمع نورزد .۱
