ب . سلامت جسمانى

با اين كه در زندگى كنونى بشر ، تا اندازه اى بهداشت و درمان ، رشد يافته است و بهداشت تغذيه ، با پاستوريزه و استرليزه كردن و آفت زدايى و آفت شناسى تا حدّى تأمين گرديده است ، ليكن با شرمندگى بايد اعتراف كنيم هنوز «خوك» كه با روشن ترين سندهاى علمى ، از ناقلان اصلى بيمارى هاى انگلى و بيمارى آفرين است ، در صدر ليست غذايى مردم دنيا قرار دارد .
گرچه عرصه زندگى از بز ، ميش ، گاو و شتر تهى گشته است و اين حيوانات دوست داشتنى ـ كه توليد كننده بهترين مواد غذايى و پروتئينى هستند ـ ، به مناطقى دور از شهرها تبعيد شده اند ، امّا سگ نجس ـ كه به اتفاق همه دانشمندان پزشكى، بزاق دهانش و همه وجودش ميكروب زاست ـ ، محيط هاى زندگى غربى و غرب گرايان را پُر ساخته است . اكنون ، آلودگى هوا را نيز بر آن بيفزاييد و در تعريف منطقى انسان بگوييد : «انسان ، ماشينى است كه دود مى خورد و آه پس مى دهد» .
امّا بهداشت جنسى در دنياى كنونى ، به پايين ترين سطح خود در تاريخ رسيده است . پاره شدن پرده هاى پروا ، ره آوردهاى خطرساز و زندگى سوزى را به دنبال آورده است و لحظه به لحظه ، بر شمار آلودگى هاى جنسى افزوده مى شود. مرض هاى مقاربتى چون: «سفيليس»، «سوزاك» و «ايدز»، پيوسته قربانى مى گيرند و لذّتجويان نامشروع را به صف مرگ مى سپارند .
عفّت گرايى ، بهداشت كامل جنسى را تأمين مى كند . قرآن كريم در يك تعبير بسيار پويا و زندگى آموز ، برخى از عرصه هاى بى عفّتى (مثل همجنس بازى) را اسراف و به هدر رفتن انرژى و نيروى جسمانى مى داند :
شما از روى شهوت به جاى زنان با مردان در مى آميزيد . آرى! شما گروهى اسراف پيشه ايد . ^۱