ج . سلامت اخلاقى

پاس داشتن ارزش هاى اخلاقى ، پارسايى مى خواهد و عفّت پيشگى مى طلبد . وقتى بنيادهاى عفاف فروريخت ، ارزش هاى اخلاقى نيز زندگى را بدرود مى گويند و سر بر آستانه تباهى مى سايند . نگاه هاى آلوده، گام به گام ، ارزش هاى اخلاقى را به كام خود مى كشند . امام على عليه السلام مى فرمايد :
كسى كه نگاه هايش عفيف باشد ، اوصاف و اخلاقش نيكو مى گردد .^۱
عفاف پيشگى ، حتّى عامل رشد اخلاقى و اوج يابى در سير و سلوك هم مى شود . در حديثى آمده است :
چشم از نامحرمان فرو بنديد ، شگفتى ها را خواهيد ديد .^۲
امام على عليه السلام فرمود :
شخص عفيف ، نزديك است كه فرشته اى از فرشتگان گردد .^۳

د . سلامت نسل

نسل سالم ، در خانواده هاى عفيف و كانون هاى شايسته پديد مى آيد . نسل سالم ، نسلى است كه :
1 . از عطوفت زلال و بى كران خانواده ، سرشار باشد ؛
2 . داراى مشروعيت در پيدايش باشد و از انتساب خويش، دچار ننگ و سرشكستگى نشود ؛
3 . از آموزشگران و تربيت آموزان دلسوز ، بهره مند باشد ؛
4 . نيازهاى مادى او تأمين گردد ؛
5 . نيازهاى فكرى ، روانى ، اعتقادى و تربيتى او برآورده شود .
ولى گسترش آزادى هاى جنسى ، نسل بحران زده و نامشروعْ پديد مى آورد ؛ نسلى كه از عطوفت مقدّس خانواده ، محروم است و از انتساب خويش شرمنده مى شود و گرفتار عقده حقارت است . خود را خويشاوند هيچ كس نمى داند و نه پدر دارد ، نه مادر، نه خواهر ، نه برادر . اين تنهايى و غربت و اين بُريدگى و بى پيوندى، چه فاجعه خيز و دهشتناك است ! چنين نسلى ، خيابانى مى شود ، ولگردى مى كند، دست به غارت و دگركُشى مى زند و چون محبّت نديده است، محبت پيشه نمى كند .