حجاب در مسيحيت

همان طور كه اشاره شد، اديان الهى، به خاطر تناسبشان با فطرت و احكام كلّى، جهت و شيوه واحدى دارند. در مسيحيت، همانند دين زرتشت و يهود، حجاب زنان ، امرى واجب به شمار مى آمده است. جُرجى زِيدان ، مورّخ عربِ مسيحى در اين باره مى گويد:
اگر مقصود از حجاب، پوشانيدن تن و بدن است، اين وضع، قبل از اسلام و حتى پيش از ظهور دين مسيح، معمول بوده است و آثار آن هنوز در خود اروپا باقى مانده است. ^۱
مسيحيت ، نه تنها احكام شريعت يهود در مورد حجاب زنان را تغيير نداده ، بلكه قوانين شديد آن را نيز استمرار بخشيده و حتّى در برخى موارد، قدم را فراتر نهاده و با تأكيد بيشترى ، وجوب حجاب را مطرح ساخته است؛ زيرا در شريعت يهود، تشكيل خانواده و ازدواج، امرى مقدّس محسوب مى شد و حتى در كتاب «تاريخ تمدن» ويل دورانت آمده است :
ازدواج در سن بيست سالگى اجبارى بود؛ اما از ديدگاه مسيحيت كه تجرّد، مقدس شمرده شده است ، جاى هيچ شبهه اى باقى نخواهد ماند كه براى از بين رفتن تحريك و تهييج، اين مكتب، زنان را به رعايت پوشش كامل و دورى از آرايش و تزيين، به صورت شديدترى فراخوانده است.
در اين ارتباط، نگاهى به انجيل مى اندازيم:
... و همچنين زنان ، خويشتن را بيارايند به لباس مُزيّن به حيا و پرهيز، نه به زلف ها و طلا و مرواريد و رخت گران بها* بلكه چنان كه زنان را مى شايد كه دعواى ديندارى كنند به اعمال صالحه * ... . ^۲ و در جاى ديگرى نيز آمده : همچنين اى زنان، شوهران خود را اطاعت نماييد تا اگر بعضى نيز مطيع كلام نشوند، سيرت زنان ، ايشان را بدون كلام دريابد * چون كه سيرت طاهر و خداترس شما را ببينند * و شما را زينت ظاهرى نباشد از بافتن موى و متحلّى شدن به طلا و پوشيدن لباس * بلكه انسانيت باطنى قلبى در لباس غير فاسدِ روح حليم و آرام كه نزد خدا گران بهاست * زيرا بدين گونه، زنان مقدسه در سابق نيز كه متوكّل به خدا بودند، خويشتن را زينت مى نمودند و شوهران خود را اطاعت مى كردند * مانند ساره كه ابراهيم را مطيع بود و او را آقا مى خواند و شما دختران او شده ايد. ^۳
همچنين درباره وقار و امين بودن زن مى خوانيم:
و به همين گونه ، زنان نيز بايد با وقار باشند و نه غيبتگو؛ بلكه هوشيار و در هر امرى امين. ^۴
در احاديث ما نيز چنين آمده است:
عيسى عليه السلام فرمود: از نگاه كردن به زنان بپرهيزيد؛ زيرا شهوت را در قلب مى روياند و همين، براى ايجاد فتنه در شخصِ نگاه كننده ، كافى است.^۵
حواريون و پس از آنها پاپ ها و كاردينال هاى بزرگ ـ كه دستورهاى دينى آنان از طرف كليسا و مذهب مسيحيت ، لازم الاجرا شمرده مى شد ـ ، با شدّتى هرچه تمام تر ، زنان را به پوشش كامل و دورى از آرايش هاى جسمى فرامى خوانده اند.
دكتر حكيم الهى ، استاد دانشگاه لندن در كتاب زن و آزادى ، پس از تشريح وضعيت زن در نزد اروپاييان، در مورد حكم پوشش و حجاب زن نزد مسيحيت، عقايد «كلمنت» و «ترتوليان» (دو مرجع مسيحيت و دو اسقف بزرگ) را درباره حجاب ، بازگو مى كند:
زن بايد كاملاً در حجاب و پوشيده باشد، مگر آن كه در خانه خود باشد؛ زيرا فقط لباسى كه او را مى پوشاند، مى تواند از خيره شدن چشم ها به سوى او مانع گردد. زن نبايد صورت خود را عريان ارائه دهد تا ديگرى را با نگاه كردن به صورتش وادار به گناه نمايد. براى زن مؤمن عيسوى، در نظر خداوند، پسنديده نيست كه نزد بيگانگان به زيور آراسته گردد و حتّى زيبايى طبيعى وى نيز بايد مخفى گردد؛ زيرا براى بينندگانْ خطرناك است. ^۶
تصويرهايى كه از پوشاك مسيحيان و مردم اروپا انتشار يافته است، به وضوح نشان مى دهد كه حجاب در بين زنان، كاملاً رعايت مى شده است. براون و اشنايدر، در كتاب پوشاك اقوام مختلف ، برخى از تصاوير مربوط به زنان مسيحى را آورده اند كه نشان مى دهد همگى آنها داراى لباسى بلند و پوشش سر هستند ، ^۷ همچنان كه قرن ها تصاوير مريم مقدّس و ديگر مادران مقدّس و راهبه هاى بزرگ ، با پوشش ، ترسيم شده است و هم اكنون ، لباس رسمى زنان خدمت گزار خداوند (راهبه) در مسيحيت ، بسيار پوشيده است و سنّتى مسيحى در سراسر جهان شناخته شده است كه زنان ، در هنگام دعا، همچون مريم، موى سر خود را مى پوشانند و اين البته از تعاليم انجيل است ، آن جا كه مى گويد :
هر زنى كه سر برهنه دعا كند ، سر خود را رسوا مى سازد... و اگر زن نمى پوشد موى را ، پس ببُرَد و اگر زن را موى بريدن يا تراشيدنْ قبيح است ، پس بايد بپوشد ؛ زيرا كه... زن مى بايد عزّتى بر سر داشته باشد ، به جهت فرشتگان... و در دل خود ، انصاف دهيد . آيا شايسته است كه زن ، ناپوشيده نزد خدا دعا كند؟ ^۸