بر عدم تمایل یحیی علیه السلام به زنان، بعید نیست که روایات در مقام رد توهمی مفروض در رابطه ایشان با زنان بوده است؛ احتمالی که ممکن است در تبیین چرایی شهادت ایشان و مسبب اصلی آن که زنی بدکاره (به تعبیر روایات از بغاة بنی اسرائیل) بوده است،^۱ به ذهن بیماردلان عنود با خاندان نبوت خطور کند.^۲ البته احتمال طرح پرسش از سوی یهودیان به هدف آزمون علمی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در باره شخصیت این دو پیامبر یهودی نیز بعید به نظر نمی‌رسد.

2-1-3-4. شبهه تصادم با زن نا محرم

مسئله برخورد غیر ارادی یحیی علیه السلام با خانمی در مسیر عبور را در 1-2-4 بحث کردیم. چه بسا این روایات در صدد زدودن شبهه ارادی بودن این برخورد بوده است. از این رو، با تأکید از وی نفی شده است.

3-1-3-4. شبهه گناه و گریه

اشتهار یحیی علیه السلام به گریه‌های مستمر و طولانی و نخندیدن وی^۳ ممکن بود در ذهن برخی از افراد نادان به اسرار نبوت، شائبه ایجاد کند که دلیل گریه و انابه وی چه بوده است؟ چه بسا توهم شود که گریه برای غفران گناهان است. پس توجیه گریه‌های وی چیست؟ از این رو، در این روایات و مشابه آن به علت گریه‌های وی به نحو سلبی اشاره شده است که برای انابه از گناه نبوده است:

۰.إن یحیی بن زكریا... و كان یبكی من غیر ذنب.^۴

مازندرانی به این شبهه توجه داشته و آن را چنین پاسخ داده است: