نمونه اى از اخبار حضرت عبدالعظيم

روايات زياد و پرمحتوايى در موضوعات مختلف به وسيله حضرت عبدالعظيم نقل شده است و از آنجايى كه ائمه اطهار عليهم السلام مانند پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله با پيروان خويش به اندازه عقل و فهمشان صحبت كرده اند، نقل اين روايات عميق و پرمحتوا از عظمت فكرى و روحى راوى آن حكايت مى كند.
اينك به ذكر چند روايت درباره غيبت امام زمان مهدى موعود عليه السلام اكتفاء مى كنيم:
مرحوم صدوق در كمال الدين به سند خود از عبدالعظيم حسنى روايت كرده كه گفت: به امام جواد عرض كردم من اميدوارم كه آن قائم كه زمين را پر از عدل و داد كند، پس از آن كه از جور و ستم پر شده باشد، از خاندان رسول اكرم صلى الله عليه و آله باشد، حضرت فرمود:
يا اباالقاسم ما منا الا وهو قائم بامراللّه عزوجل و هاد الى دين اللّه ولكن القائم الذى يطهّراللّه عزوجل به الارض من اهل الكفر والجحود و يملاءها عدلاً و قسطا، هوالذى تخفى على الناس ولادته و يغيّب عنهم شخصه و يحرم عليهم تسميته و هو سَمِىّ رسول اللّه و كُنِيّه صلى الله عليه و آله .
اى اباالقاسم ما اهل بيت همه قائم به امر خداونديم و راهنماى دين او هستيم، ليكن آن قائم كه خداوند به وسيله او جهان را از كفر و آلودگى و ظلم و جنايت پاك خواهد كرد و جهان را پر از عدل و داد مى نمايد، كسى است كه ولادت او از انظار مخفى مى ماند و شخص او از مردم پنهان مى شود و بردن نام او بر مردم حرام مى گردد و هر دشوارى براى او آسان مى شود ياران وى كه به تعداد اصحاب بدر هستند در هر كجاى دنيا باشند پيرامونش جمع مى شوند و تفسير آيه شريفه: «اَيْنَما تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللّهُ جَمِيعا اِنَّ اللّهَ عَلى كُلِّ شَىٍ قَدِيرٌ» . (در هر جايى كه باشند خداوند همه آن ها را جمع مى كند و پروردگار به همه چيز توانا است)، ناظر به اين معنى است.
هرگاه اين تعداد كه از اهل اخلاص اند اجتماع كنند، خداوند امر او را ظاهر خواهد نمود و چون لشگريان آن حضرت كه ده هزار نفرند به هم بپيوندند، در اين هنگام به فرمان پروردگار ظهور خواهد نمود و دشمنان خدا را خواهد كشت تا از وى راضى گردد.
عبدالعظيم حسنى مى گويد: عرض كردم آن بزرگوار از كجا مى داند كه خدا از وى راضى شده است؟ فرمود: در دل وى رحمت و عاطفه اى پيدا مى شود كه حاكى از رضايت خداوند است و هرگاه داخل مدينه شود لات و عزّى را از قبر بيرون مى كشد و مى سوزاند. ^۱
نعمانى به سند خود از عبدالعظيم حسنى از حضرت جواد عليه السلام روايت كرده كه آن جناب فرمود: هنگامى كه فرزندم على وفات كند، چراغى پس از وى ظاهر مى شود و بعد از مدتى پنهان مى گردد، واى بركسى كه در عقيده خود متزلزل شود و در مذهبش به شك افتد، كدام سرگردانى بزرگتر از اين است كه انسان در عقايد خويش دچار حيرت و ترديد گردد و جماعت زيادى در نتيجه اين حيرت از مذهب حق اعراض خواهند كرد و جز عده كمى بر عقيده خود ثابت نخواهند بود.
اين تزلزل و ترديد براى ضعف عقايد مذهبى و عدم تحقيق در امور دينى، و صبر نكردن بر مشكلات و مصائب است، زيرا شكيبايى در مشكلات، جز براى مردم با استقامت و با اخلاص و پايدار كه در علوم آل محمد صلى الله عليه و آله مطلع و بصير هستند، و در اخبار و روايات آن ها تخصص دارند، براى مردمان ديگر كه از اين مطالب دورند امكان پذير نيست.
آن ها كسانى هستند كه خداوند از نعمت ثبات و پايدارى برخوردارشان كرده و با دين گراميشان داشته است والحمدللّه رب العالمين. ^۲
باز صدوق با سند خود از عبدالعظيم حسنى روايت كرده كه گفت: بر ابوجعفر محمد بن على امام جواد عليهماالسلام وارد شدم و قصد داشتم از آن حضرت راجع به قائم كه آيا مهدى همان است، سؤال كنم؟ قبل از آن كه من شروع نمايم، آن حضرت آغاز سخن كرد و فرمود: يا اباالقاسم ان القائم منا هوالمهدى الذى يجب ان ينتظر فى غيبته
و يطاع فى ظهوره و هوالثالث من ولدى.
اى ابوالقاسم قائم از خاندان ما همان مهدى است كه واجب است در غيبتش انتظار او كشيده شود و در ظهورش از وى اطاعت گردد، او سومين فرزند از اولاد من است.
سوگند به خدايى كه حضرت محمد صلى الله عليه و آله را به راستى برانگيخت و ما را به امامت مخصوص گردانيد، لولم يبق من الدنيا الايوم واحد طوّل اللّه ذلك اليوم حتى يخرج فيه فيملاء الارض قسطا و عدلاً كما ملئت ظلما و جورا.
اگر از دنيا نماند مگر يك روز، خداوند آن روز را چنان طول خواهد داد كه تا مهدى از پشت پرده بيرون گردد و زمين را از عدل و داد پر نمايد، همان طور كه از جور و ستم پر شده باشد، خداوند امور او را در يك شب اصلاح خواهد نمود همان طورى كه امر موسى بن عمران را، هنگامى كه رفت از كوه آتش بياورد، اصلاح فرمود و او را به اهلش برگردانيد در حالى كه پيغمبر بود.
و در پايان حديث حضرت اضافه فرمود: افضل اعمال شيعتنا انتظار الفرج^۳ بهترين اعمال شيعيان ما انتظار فرج است.
باز صدوق به سند خود از عبدالعظيم حسنى روايت كرده كه گفت: امام جواد عليه السلام از آباء گراميش از اميرالمؤمنين عليه السلام روايت نموده كه آن حضرت فرمود: للقائم منا غيبة امدها طويل، كانى بالشيعة يجولون جولان النعم فى غيبته، يطلبون المرعى، فلايجدونه ... براى قائم ما غيبتى است كه زمان آن به طول مى انجامد، من شيعيان را مى بينم در غيبت او مانند گوسفندان كه در جستجوى چراگاه اين طرف و آن طرف مى روند، سرگردان خواهند شد و هرگز به وجود آن حضرت راه پيدا نخواهند كرد.
الا فمن ثبت منهم على دينه ولم يقس قلبه لطول غيبة امامه فهو فى درجتى يومالقيامة آگاه باشيد هركس از شيعيان ما در زمان غيبت بر دين و عقيده خود ثابت بماند و دلش از طول غيبت خسته نگردد، وى در روز قيامت در نزد خودم قرار خواهد گرفت بعد از آن حضرت فرمود: ان القائم منا اذا قام لم يكن لاحد فى عنقه بيعة فلذلك تخفى ولادته و يغيب شخصه.^۴
قائم ما هرگاه قيام نمايد تحت تبعيت احدى نخواهد بود و براى اين است كه ولادت او از مردم مخفى مى ماند، و وجود مقدسش از انظار غائب مى گردد.