صلاحى كه مايه امتياز وى بود در زمان خود بدين لقب گرامى اشتهار يافت. علماء انساب از نسل وى جز ابوعبداللّه محمّد كسى را نام نبرده اند.
الحسين بن عيسى بن يحيى بن الحسين
جدّ سيّم طاهر بن محمّد به لقب احول مشهور است، و عرب آن كس را احول گويد كه در چشم هاى او پيچيدگى و انحراف به او شعاع ثقبتين با هم مطابق نيايد. و در ميان بنى هاشم چند كس به اين لقب مذكورند از آن جمله؛ عبّاس بن جعفر اعرج بود كه شعبه احوليين از اولاد او باشند و ديگر عبداللّه بن محمّد بن عقيل از نسل عقيل ابن ابى طالب رضى الله عنه.
عيسى بن يحيى بن الحسين بن زيد
جدّ چهارم طاهر بن محمد اعقاب وافر دارد. مادرش امّ ولد بود و او از شش پسر اسباط و احفاد نهاد مابين مقل و مكثر؛ يعنى از آن پسران بعضى اعقاب اندك آورد و بعضى بسيار. ابونصر بخارى گويد: ۱ علماء نسابه و غيرهم را بسيار در تعداد فرزندان عيسى اشتباه مى افتد و آن گروه را به عيسى بن زيد نسبت مى دهند و سرّ اين اشتباه آن است كه هر دو عيسى از اولاد امجاد حضرت سجّادند ولى اين عيسى به يك واسطه كه زيد شهيد است به على بن الحسين بن على عليهم السلام پيوندد و آن عيسى كه جد چهارم طاهر بن محمّد است به سه واسطه به آن حضرت رسد.
بدان ترتيب كه در عنوان نسب گذشت و آن شش پسر يكى احمد بن عيسى است و او ابوالعباس كنيه داشت نسب چند شعبه سادات به او مى رسد مانند بنوالفلق و بنوعرقاله و بنوالابرذ؛ كه جماعتى كثير از ايشان در شهر حلّه اند و بنوناصر كه در عكبرا بودند.
1.سرّ الأنساب؛ سر السلسلة العلويه، ص ۶۲.
