بصغير يعنى اى ابوالحسن اگر برادر تو زيد در بصره خروج نمود و كرد آنچه بديع و شگفت نباشد زيرا كه پيش از وى زيد بن على بن الحسين خروج كرد و او را مقتول ساختند و اگر تقرب و مكان تو نزد من نبود هر آينه او را متقول مى ساختم آنچه را اقدام نموده گناهى بزرگ است.
حضرت فرمودند: يا اميرالمؤمنين لا تَقُس اخى زيدا الى زيد بن على فانّه كان من علماء آل محمد غضب لِلّه و جاهد اعدائه حتّى قتل فى سبيله و لقد حدّثنى ابى موسى بن جعفر عليهماالسلام انّه سمع اباه جعفر بن محمد عليهماالسلام يقول: رحم اللّه عمى زيدا انه دعى الى الرّضا من آل محمّد ولو ظفر لوفى بما دعى اليه و لقد استشارنى فى خروجه فقلت له يا عمى إن رضيت أن تكون المقتول المصلوب بالكناسه فشأنك فلما ولى قال جعفر بن محمّد ويل لمن سمع واعيته فلم يجبه.
يعنى يا اميرالمؤمنين برادرم زيد را به زيد بن على قياس مكن زيرا كه زيد بن على از علماى آل محمد معدود بود براى خداى تعالى به غضب درآمد و در راه خداى با دشمنان خداى مجاهدت نمود تا آن كه به فيض شهادت فايز گشت. به تحقيق خبر داد مرا پدرم موسى بن جعفر كه از پدر خود جعفر بن محمد استماع كرده كه فرمود: خداى بر عم من زيد رحمت آورد به درستى كه او مردمان را به سوى رضا از آل محمّد دعوت مى نمود، و اگر بر دشمنان ظفر يافتى بر آن [كه] مردمان بر آن مى خواندى وفا نمودى. و هر آينه در باب خروج خود با من مشورت نمود او را گفتم اگر رضا دهى كه تو خود آن كسى باشى كه در كناسه كوفه او را مقتول و مصلوب نمايند بدانچه اراده دارى اقدام نماى. چون زيد روانه گشت جعفر عليه السلام فرمود در عذاب الهى معذّب باد آن كسى كه صداى او را بشنود و او را اجابت نكند.
مأمون عرض كرد: يا اباالحسن أليس قد جاء فيمن ادّعى الامامة بغير حقّها ما جاء؟! يعنى آيا نه در مذمت آن كس كه دعوى امامت به غير حق كند رسيده است آنچه رسيده است؟ حضرت فرمود: ان زيد بن على لم يدع ما ليس له بحقّ و انّه كان اتّقى اللّه من ذلك