يعنى از مدفن زيد تا شريعه فرات چند مقدار مسافت بود؟ عرض كردم به قدر يك پرتاب سنگ فرمودند سبحان اللّه افلا كنتم اوقرتموه حديدا و قذفتموه فى الفرات و كان افضل.

يعنى از چه جهت او را به حديد ثقيل ننموديد تا آن كه او را به فرات افكنيد و حال اين كه اين افضل و نيكوتر بود عرض كردم لا و اللّه فداى تو گردم ما را طاقت آن نبود كه او را در فرات افكنيم. پس فرمود اىّ شى ء كنتم يوم خرجتم مع زيد؟ يعنى بر چه حال بوديد آن روز كه با زيد خروج كرديد؟ عرض كردم بر صفت ايمان. فرمودند فما كان عدوّكم؟ دشمنان بر چه صفت بودند؟ عرض كردم از زمره كافران. فرمودند: همانا من يافته ام در كتاب اللّه اين آيه كريمه را كه مى فرمايد «فاذا لقيتم الذين كفروا فضرب الرقاب حتّى اذا اثختموهم فشدّوا الوثاق»^۱ فامّا منّا بعد و امّا فداء حتّى تقنع الحرب اوزارها اى گروه مؤمنين چون ملاقات كنيد آن كسانى را كه كافر شده بزنيد گردن هاى ايشان را تا آن كه بر ايشان غلبه يافتيد به قيد محكم ببنديد پس يا منّت گذارده بدون عوض رها كنيد يا آن كه عوض و فديه مأخوذ داريد پس ايشان را مطلق العنان نماييد شما ابتدا نماييد به رها نمودن ايشان كه اسير نموديد آيا شما را قدرت آن نبود كه يك ساعت به عدل عمل نماييد.
و از جمله اشعار زيد كه در آن بر امامت جناب ابوجعفر حضرت باقر عليه السلام تصريح كرده اين چند بيت است:

ثوى باقر العلم فى ملحدامام الورى طيب المولد
فمن لى سوى جعفر بعدهامام الورى الاوحد الامجد
ابا جعفر الخير انت الامامو انت المرجى لبلوى غد^۲
يعنى پيشواى مردمان و شكافنده علوم و آن كس كه ولادتش طيّب و پاكيزه است.